http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_100065_24/04/2009_312047
Του ανταποκριτή μας στις Βρυξελλες Κωνσταντινου Kαλλεργη
Στην ελληνική Δικαιοσύνη επιστρέφει ουσιαστικά το ζήτημα των συμβασιούχων μετά από χθεσινή γνωμοδότηση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, που θεωρεί ότι η υφιστάμενη νομοθεσία δεν αντιβαίνει την αντίστοιχη κοινοτική, αλλά θα πρέπει να αποδειχθεί κατά πόσον εφαρμόζεται ορθά αναφορικά με την αποτροπή της κατάχρησης διαδοχικών συμβάσεων από το Δημόσιο.
Η υπόθεση έχει να κάνει με σειρά προσφυγών συμβασιούχων της νομαρχίας Ρεθύμνης και του τοπικού δήμου Γεροποτάμου, στην ελληνική Δικαιοσύνη και αφορούν για μεν τη νομαρχία τη μη ανανέωση, το 2006, 18μηνων συμβάσεων, για δε τον δήμο Γεροποτάμου τη διαδοχική ανανέωση συμβάσεων εργασίας και έργου. Σε όλες τις περιπτώσεις οι ενάγοντες θεώρησαν ότι καλύπτουν πάγιες ανάγκες κι έτσι είτε κακώς δεν ανανεώθηκαν οι συμβάσεις τους είτε κακώς δεν μετετράπησαν μετά σειρά ανανεώσεων σε αορίστου χρόνου.
Το ελληνικό Δικαστήριο απηύθυνε προδικαστικό ερώτημα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο που με τη χθεσινή γνωμοδότησή του επισημαίνει ότι η κοινοτική και ελληνική νομοθεσία επιτρέπουν τη μη ανανέωση συμβάσεων περιορισμένου χρόνου. Εκείνο που επιχειρούν να αποτρέψουν είναι η κατάχρηση τέτοιων συμβάσεων στο Δημόσιο και τους φορείς του, για κάλυψη πάγιων αναγκών. Και κρίνει χωρίς συζήτηση νόμιμη την απόλυση συμβασιούχων που επιδιώκουν νομιμοποίηση μετά τη λήξη μιας και μόνο σύμβασης.
Για το διάταγμα «Παυλόπουλου»
Επισημαίνει έτσι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ότι το Προεδρικό Διάταγμα 164 του 2004, το λεγόμενο διάταγμα «Παυλόπουλου» από το οποίο προέκυψε η υπόθεση, είναι σύμφωνο με την αντίστοιχη κοινοτική, μεταξύ άλλων και στο ότι «δεν προβλέπει σε περίπτωση καταχρηστικής σύναψης διαδοχικών συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου στον δημόσιο τομέα, τη μετατροπή των συμβάσεων αυτών σε συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου». Εξ ίσου νόμιμη είναι αν «επιβάλλει αθροιστικές και περιοριστικές προϋποθέσεις για τη μετατροπή αυτή και αποκλείει από τα μέτρα προστασίας που προβλέπει, τους εργαζομένους που έχουν συνάψει μια πρώτη ή μία και μοναδική σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου», όπως οι απολυμένοι της νομαρχίας Ρεθύμνης. Σημειώνει μάλιστα το Δικαστήριο ότι αν και υπάρχει υποχρέωση τιμωρίας των δημοσίων αρχών που ακολουθούν καταχρηστικά τακτική διαδοχικών συμβάσεων, αυτό δεν συνεπάγεται και αυτόματη αποκατάσταση των εργαζομένων των οποίων έληξε η σύμβαση, αλλά τιμωρία εκείνων των υπηρεσιών και οργανισμών που προσέφυγαν στην τακτική των διαδοχικών συμβάσεων για να καλύψουν μόνιμες ανάγκες τους. Ομως η ύπαρξη ή όχι κατάχρησης είναι κάτι που θα πρέπει να κρίνουν τα εθνικά δικαστήρια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου