http://stage-ika.blogspot.com/2009/04/h-29-04-09.html
"ΟΧΙ" ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΗ ΜΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΜΑΣ !!!
H ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΠΕΜΠΤΗ 30-04-09 ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΥΤΟ ΘΕΜΑ ΤΩΝ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΩΝ !!!
Από τα πρακτικά της Βουλής:
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στη συζήτηση των ΕΠΙΚΑΙΡΩΝ ΕΡΩΤΗΣΕΩΝ
Επίκαιρες ερωτήσεις πρώτου κύκλου
Θα συζητηθεί η με αριθμό 732/27-4-2009 επίκαιρη ερώτηση του Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κυρίου Αλέξανδρου Αλαβάνου προς τον Υπουργό Εσωτερικών σχετικά με την απόφαση του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων για τους συμβασιούχους κ.λπ..
Η επίκαιρη ερώτηση του κυρίου Αλαβάνου έχει ως εξής:
«Η απόφαση του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΔΕΚ) δίνει νέες δυνατότητες στους συμβασιούχους του Δημοσίου, των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου και των δημοσίων επιχειρήσεων να διεκδικήσουν την μετατροπή των συμβάσεών τους ορισμένου χρόνου ή έργου σε αορίστου. Με την απόφαση του αυτή το ΔΕΚ μεταξύ άλλων:-Αναγορεύει ως ισοδύναμο νομοθετικό μέτρο προς την Οδηγία 99/70 το άρθρο 8 του ν. 2112/20 με την πρόσθετη επισήμανση ότι πρέπει να εφαρμόζονται οι διατάξεις του εσωτερικού δικαίου ώστε να αποτρέπεται η καταχρηστική χρησιμοποίηση των διαδοχικών συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου ή έργου.-Θεωρεί υπό προϋποθέσεις ως καταχρηστική την επανάληψη συμβάσεων ορισμένου χρόνου ή έργου όταν οι λειτουργικές ανάγκες που καλύπτουν οι συμβασιούχοι είναι στην πραγματικότητα πάγιες και διαρκείς.Δεδομένης της ανωτέρω απόφασης και του γεγονότος ότι η ελληνική Κυβέρνηση εξακολουθεί να παραβιάζει την Οδηγία 99/70, αφού είναι κανόνας η κάλυψη παγίων και διαρκών αναγκών του ευρύτερου δημόσιου τομέα με συμβασιούχους ορισμένου χρόνου ή έργου, ερωτάται ο κύριος Υπουργός: Τι νομοθετικά μέτρα προτίθεται να αναλάβει προκειμένου να δικαιωθούν οι συμβασιούχοι ορισμένου χρόνου ή έργου που κάλυπταν ή καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες και εξαιρέθηκαν παρανόμως από τις ευνοϊκές διατάξεις της Οδηγίας 99/70 για την μετατροπή των συμβάσεών τους σε αορίστου χρόνου;Τι μέτρα θα αναλάβει η Κυβέρνηση προκειμένου να σταματήσει την απαράδεκτη και προσβλητική πρακτική της πρόσληψης χιλιάδων συμβασιούχων ορισμένου χρόνου ή έργου ή μέσω προγραμμάτων stage για την κάλυψη πάγιων και διαρκών αναγκών του Δημοσίου, γεγονός που αφενός στερεί από τους εργαζόμενους κάθε δυνατότητα απόκτησης σταθερών εργασιακών σχέσεων με διασφάλιση των εργασιακών και ασφαλιστικών τους δικαιωμάτων και αφετέρου στερεί από το Δημόσιο τη δυνατότητα απόκτησης έμπειρων και ικανών στελεχών που θα προσλαμβάνονται με αξιοκρατικά κριτήρια;»
Στην επίκαιρη ερώτηση του κυρίου Αλαβάνου θα απαντήσει ο Υπουργός Εσωτερικών κύριος Παυλόπουλος.Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο για τρία λεπτά.
ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.Κύριε Πρόεδρε, σας ευχαριστώ γιατί μου δίνετε την ευκαιρία με αφορμή την επίκαιρη ερώτησή σας να διευκρινίσω ορισμένα πράγματα σχετικά με την απόφαση αυτή η οποία, όπως ξέρετε, ολοκληρώνει μια σειρά από αμφισβητήσεις που υπήρξαν σχετικά με το προεδρικό διάταγμα 164/2004 και σχετικά με την ερμηνεία του Συντάγματος και συγκεκριμένα του άρθρου 103 παράγραφος 8 για τους συμβασιούχους.Τα κύρια δεδομένα της απόφασης αυτής είναι δύο. Πρώτο δεδομένο: Αποδέχεται ότι η νομοθεσία που στηρίζεται στο προεδρικό διάταγμα 164/2004 σημαίνει πλήρη προσαρμογή προς το κοινοτικό κεκτημένο σχετικά με τους συμβασιούχους, κάτι που δεν υπήρχε προηγουμένως. Είχαμε ένα τεράστιο κενό από το 2004 διότι η νομοθεσία που υπήρχε ουδέποτε προσάρμοσε τα ελληνικά δεδομένα στην κοινοτική πραγματικότητα.Το δεύτερο όμως το οποίο λέει η απόφαση αυτή, αφού καθορίζει ό,τι μέτρα έχουμε πάρει και την εφαρμογή του διατάγματος και βεβαίως τη μοριοδότηση στη συνέχεια, είναι ότι βεβαίως τα μέτρα αυτά είναι απολύτως επαρκή, λέει όμως ότι εναπόκειται στον δικαστή ο οποίος εφαρμόζει την εσωτερική νομοθεσία από κει και πέρα να προσθέσει εγγυήσεις σ’ ό,τι αφορά τους συμβασιούχους.Κύριε Πρόεδρε, η λέξη-κλειδί στην απόφαση αυτή είναι η αναφορά στον εσωτερικό νομοθέτη. Εδώ περιλαμβάνεται βεβαίως κατά κύριο λόγο ο συντακτικός νομοθέτης, ορθότερα ο αναθεωρητικός γιατί το άρθρο 103 παράγραφος 8 αναθεωρήθηκε κατά την Αναθεώρηση του 2001. Με πάρα πολύ προσεκτικό τρόπο το δικαστήριο δεν θέλει να φέρει σε αντίθεση την κοινοτική τάξη με το Σύνταγμα γιατί γνωρίζετε το μεγάλο πρόβλημα που υπάρχει όσο δεν υπάρχει κράτος Ευρωπαϊκής Ένωσης και γνωρίζετε τι ζήτημα δημιουργείται σχετικά με αυτή την ιεράρχηση των κανόνων δικαίου, ιδίως στη σχέση του Συντάγματος.Κατόπιν τούτου, τονίζω ότι έχουμε προσαρμοστεί. Υπάρχει εκείνο το κομμάτι που έκανε αορίστου χρόνου 33.000 ανθρώπους γιατί αυτό προέβλεπε αυτή η μεταβατική περίοδος προ της Αναθεώρησης του 2001 και μετά.Aπό εκεί και πέρα υπάρχει αυξημένη μοριοδότηση. Από 40% το πήγα 50%. Αφορά όχι μόνο στη θέση που έχει ο συμβασιούχος αλλά σε πολύ ευρύτερο κύκλο. Και εδώ θα μείνουμε. Θέλω να τονίσω προς κάθε κατεύθυνση για να μην παραπληροφορούνται οι συμβασιούχοι -όχι από εσάς αλλά γενικότερα από διάφορα που λέγονται- ότι μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου χρόνου είτε είναι συμβάσεις εργασίας είτε συμβάσεις έργου είναι αδύνατη λόγω Συντάγματος. Κατόπιν τούτου δεν πρόκειται να έρθει καμία ρύθμιση που να μετατρέπει αυτομάτως τις συμβάσεις αυτές. Και δεν θα μπορούσε να έρθει. Το απαγορεύει το Σύνταγμα. Εναπόκειται στα δικαστήρια να είναι εγγυητές του να μην υπάρχει καταχρηστική ανανέωση των συμβάσεων, αλλά ως εδώ. Και ίσα-ίσα αυτό που πρέπει να κάνουμε εδώ και στο οποίο ο κοινοβουλευτικός έλεγχος πρέπει να αποβλέπει είναι περιπτώσεις όπου η διοίκηση καταχρηστικά ανανεώνει τις συμβάσεις, αυτές να αναδεικνύονται σε επίπεδο κοινοβουλευτικού ελέγχου. Κατά τα άλλα άλλη νομοθετική ρύθμιση δεν πρόκειται να έρθει και γιατί έχουμε πλήρως προσαρμοστεί –το είπε η απόφαση αυτή- και γιατί το Σύνταγμα δεν το επιτρέπει.Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ πολύ, κύριε Υπουργέ. Κύριε Αλαβάνο, έχετε το λόγο για δυο λεπτά.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Κύριε Υπουργέ, είναι δεκαπέντε χρόνια περίπου από την προσωπική μου παρουσία στην πολιτική ζωή όπου ένα από τα κεντρικά ζητήματα και για μένα και για τον χώρο μου, τον Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς, είναι τα θέματα των συμβασιούχων. Και δεν θα το βάλλουμε κάτω. Περίμενα από εσάς να είστε πιο γενναίος και να αναγνωρίσετε όλες τις διαστάσεις της απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που αλλάζουν τα δεδομένα που ίσχυαν μέχρι την προηγούμενη, πριν εκδοθεί η απόφαση. Και να αναγνωρίσετε επίσης και τους εντοπισμούς ευθυνών που γίνονται από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Πηγαίνοντας η υπόθεση στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο μέσα από προδικαστικό ερώτημα δικαστή ή δικαστίνας του μονομελούς Πρωτοδικείου Ρεθύμνης –και δίνει δημόσια συγχαρητήρια- εσείς, κύριε Υπουργέ, βγήκατε και μέσω των υπηρεσιών ζητήσατε από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο να θεωρηθεί απαράδεκτη η συζήτηση του ερωτήματος. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο λέει «όχι, είναι παραδεκτή η συζήτηση του ερωτήματος». Και μπαίνετε στην ίδια διαδικασία του διατάγματος Ρέππα που ήταν πολύ χειρότερο από το δικό σας, το δέχομαι, αλλά το οποίο απορρίφθηκε, κριτικαρίστηκε από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Η δική σας στάση θα έπρεπε να ήταν αυτό που κάνετε με τις συντάξεις των γυναικών. Δυστυχώς, μια αρνητική απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου λέτε «θα την εφαρμόσουμε». Εδώ γιατί δεν το λέτε αυτό; Τι λέει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο; Κάνει παραδεκτό πρώτον το θέμα που θέτει το Πρωτοδικείο Ρεθύμνης. Δεύτερον, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο λέει «αφήστε τα περί Συντάγματος» διότι όχι μόνο υπήρχε η οδηγία από το 1990 της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά από το 1999 με την δημοσίευσή της εδώ στην Ελλάδα είχε ενσωματωθεί στο δίκαιο και στηρίζει την ισχύ του υπερεθνικού του Κοινοτικού Δικαίου απέναντι στο ελληνικό δίκαιο. Τι άλλο λέει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο; Λέει, «κοιτάξτε να δείτε, έχετε την οδηγία 164», Παυλόπουλου που λέμε εμείς, «αλλά δεν μπορείτε εσείς να απαγορεύσετε στον εθνικό δικαστή να κρίνει το θέμα» πράγμα το οποίο δυστυχώς είχε γίνει με μια απαράδεκτη απόφαση του Αρείου Πάγου, 19/2007, η οποία ήρε μια προηγούμενη απόφαση, την 18/2006. Το πρώτο δεδομένο που έπρεπε να παραδεχθείτε είναι ότι η απαγόρευση του Αρείου Πάγου στα δικαστήρια να ασχολούνται με τις υποθέσεις των συμβασιούχων με βάση την απόφαση 19/2007 σήμερα δεν ισχύει. Τι άλλο λέει το δικαστήριο; Λέει το δικαστήριο «έχετε την οδηγία 164 αλλά ενδεχομένως βάζει περιορισμούς, γι’ αυτό ως εθνικός δικαστής πια θα κρίνεται με βάση τα δεδομένα το πνεύμα της οδηγίας και με βάση τον νόμο 2112/1920». Ένας νόμος του Βενιζέλου. Είναι ντροπή. Μιλάμε για έναν νόμο δυο χρόνια πριν την Μικρασιατική Καταστροφή που πάει να στηρίξει τα συμφέροντα των εργαζομένων ανταποκρίνεται στις επιταγές, στο γράμμα και στο πνεύμα της οδηγίας. Επομένως, αυτό που είναι πάρα πολύ σημαντικό είναι ότι σπάει η απαγόρευση. Διαβάζω την απόφαση του Εθνικού Δικαστηρίου γιατί πιστεύω ότι αυτό είναι το πιο κρίσιμο συμπερασματικό στοιχείο: «εναπόκειται επομένως στο αιτούν δικαστήριο» -Ρεθύμνης και το κάθε Ρεθύμνης- «να ερμηνεύσει και να εφαρμόζει τις κρίσιμες διατάξεις του εσωτερικού δικαίου κατά το μέτρο του δυνατού και εφόσον δεν έχει γίνει καταχρηστική χρησιμοποίηση διαδοχικών συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου κατά τρόπο ώστε να επιβληθεί η προσήκουσα κύρωση για την καταχρηστική χρησιμοποίηση αυτή και να εξελιχθούν οι συνέπειες της παραβίασης του κοινοτικού δικαίου. Το εν λόγω δικαστήριο οφείλει στο πλαίσιο αυτό να κρίνει κατά πόσο οι διατάξεις του άρθρου τάδε του νόμου 2112/1920 μπορούν ενδεχομένως να εφαρμοστούν κατόπιν ερμηνείας σύμφωνης προς την οδηγία».Καταλήγοντας –και ευχαριστώ για την ανοχή σας, κυρία Πρόεδρε, αλλά καταλαβαίνετε ότι είναι ένα πολύ σημαντικό θέμα- πρώτον, συμφωνείτε ότι πλέον τα εθνικά δικαστήρια με βάση την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου θα αποφασίζουν συγκεκριμένα για κάθε υπόθεση; Δεύτερον, συμφωνείτε ότι όσοι εργαζόμενοι συνεχίζουν να δουλεύουν με αποφάσεις εθνικών δικαστηρίων αλλά λόγω Ελεγκτικού Συνεδρίου δεν πληρώνονται, πρέπει να πληρωθούν και μάλιστα αναδρομικά; Τρίτον, συμφωνείτε ότι μαζί με την οδηγία 164 πια θα είναι και ο νόμος 2120; Και τέταρτον και τελευταίο, κύριε Υπουργέ, γιατί να μην γίνει μια νομοθετική προσαρμογή σ’ αυτή την απόφαση του δικαστηρίου ώστε να μην έχουμε χιλιάδες προσφυγές συμβασιούχων τις οποίες τώρα θα κερδίσουν. Γιατί δεν διευκολύνετε τα πράγματα; Θα ήθελα απαντήσεις σ’ αυτά τα ερωτήματα. Εγώ θα ήθελα να διαβεβαιώσω τους συμβασιούχους ότι ανοίγει ένας καινούριος δρόμος του οποίου την κατάληξη μπορεί να διευκολύνει η Κυβέρνηση, αλλιώς μπορούν τα δικαστήρια να ασχολούνται συνεχώς μ’ αυτή την υπόθεση. Να καταθέσω όμως στα πρακτικά και την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, την οποία θεωρώ εξαιρετικά σημαντική, αλλά και το non paper που δώσατε, κύριε Υπουργέ. Ένα non paper που πήγε στις εφημερίδες, αναφέρθηκε σχεδόν αυτολεξεί από την κρατική τηλεόραση και το οποίο δεν αναφέρεται σε κανένα ουσιαστικό ζήτημα, απλώς εμφανίζει το θέμα σαν επιτυχία της κυβέρνησης Καραμανλή. Ευχαριστώ πολύ.
(Στο σημείο αυτό ο Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς, κ. Αλέξανδρος Αλαβάνος, καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Καταθέστε τα, κύριε Αλαβάνο. Κύριε Υπουργέ, θα έχω ανοχή και για σας.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Κύριε Πρόεδρε, μπορεί να υπερβώ τον χρόνο μου κατά ένα με δυο λεπτά αλλά είναι ανάγκη. Κύριε Πρόεδρε, τονίζω ένα πράγμα. Και το τονίζω προς όλους εκείνους των οποίων την αγωνία καταλαβαίνω. Δεν υπάρχει περίπτωση -και ας μην οδηγηθούν σε δικαστικές περιπέτειες που θα τους κοστίσουν- μετατροπής συμβάσεων ορισμένου χρόνου ή έργου αυτομάτως σε αορίστου. Τελείωσε αυτό γιατί το απαγορεύει το Σύνταγμα. Έχουμε τρεις αποφάσεις ολομελειών: Συμβουλίου της Επικρατείας, Αρείου Πάγου, Ελεγκτικού Συνεδρίου. Αυτό δεν είναι δυνατό. Και το ορίζει σαφώς η απόφαση. Γι’ αυτό το λέω και οφείλω να το διευκρινίσω γιατί θα αρχίσουν πάλι οι αμφισβητήσεις και οι περιπέτειες ενώ το ξεκαθαρίζει το δικαστήριο. Πρώτα-πρώτα έλληνες Βουλευτές, μέλη του Ελληνικού Κοινοβουλίου ξέρουμε ότι όταν αναθεωρήσαμε το Σύνταγμα στο άρθρο 103, παράγραφος 8, το 2001 ρητά είπαμε ότι απαγορεύεται αυτή η μετατροπή. Αυτό το δικαστήριο το σέβεται απολύτως. Σας διαβάζω το συγκεκριμένο: «κατά την έννοια της ρήτρας 5, σημείο 1» η βασική ρήτρα για την οποία μιλάμε «η συμφωνία αυτή δεν αποτελεί κώλυμα για την εφαρμογή ενός κανόνα της εθνικής νομοθεσίας που απαγορεύει απόλυτα στον δημόσιο τομέα να μετατρέπει την σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου, μια σειρά διαδοχικών συμβάσεων εργασίας κ.λπ.». Γιατί το είπα αυτό; Σας το είπα κομψά επειδή δεν θέλει να μπαίνει το δικαστήριο σε θέμα ιεραρχήσεων των κανόνων δικαίου. Γνωρίζετε την νομολογία Costa vs Entel. Γνωρίζετε την νομολογία … Ξέρετε πολύ καλά τι μπορεί να προκύψει όσο δεν έχουμε την Ευρωπαϊκή Ένωση κράτος με οργανωμένη εσωτερική έννομη τάξη ενιαία και σε συνταγματικό επίπεδο. Αποφεύγει το δικαστήριο να μπαίνει σε θέματα σύγκρουσης με το Σύνταγμα. Γι’ αυτό το είπε αυτό εδώ. Δηλαδή, λέει τι απλά; «Αν έχετε κανέναν κανόνα δικαίου και δη υπερκείμενο όπως είναι το Σύνταγμα που το απαγορεύει για μένα είναι απόλυτα θεμιτό». Και αυτό κάνει. Μας λέει «σεβαστείτε το Σύνταγμά σας». Το Σύνταγμα λοιπόν το λέει προς κάθε κατεύθυνση, σε όλους τους συμβασιούχους που ξέρουν την αγωνία μου, γιατί 33.000 έγιναν αορίστου χρόνου διότι τόσοι μπορούσαν να γίνουν. Παραπέρα δεν μπορούσε να γίνουν.Τι είπε παρακάτω το δικαστήριο; Το δικαστήριο λέει: «Στο αιτούν δικαστήριο εναπόκειται πάντως να εκτιμήσει κατά πόσο οι προϋποθέσεις εφαρμογής, καθώς και η εφαρμογή στην πράξη των κρίσιμων διατάξεων του εσωτερικού δικαίου, καθιστούν τις διατάξεις αυτές κατάλληλο μέτρο για να αποτρέπεται και εν ανάγκη να τιμωρείται η καταχρηστική χρησιμοποίηση από τις ειδικές αρχές διαδοχικών συμβάσεων». Δεν λέει πουθενά ότι με τον τρόπο αυτό επιτρέπει στο δικαστήριο να πει «μετατρέπω». Λέει «να αποτρέπει ή να τιμωρεί». Τι θα πει «να τιμωρεί»; Ακόμα και αν χρειαστεί να βάλουμε ποινικές ρήτρες, ακόμα και αν χρειαστεί, παραδείγματος χάριν στην περίπτωση αυτή να πληρώνει αποζημίωση. Αυτό λέει. Πουθενά –το τονίζω- πουθενά δεν λέει η απόφαση, και θα μπορούσε να το πει, ότι έχουμε τη δυνατότητα να επιβάλλουμε μέσω κοινοτικών διατάξεων αυτόματη μετατροπή, ενώ το απαγορεύει το Σύνταγμα. Μακάρι να μπορούσε να γίνει αλλά δεν γίνεται για λόγους συνταγματικούς. Ξέρετε ότι πήραμε όλοι μαζί την απόφαση ακριβώς γιατί αν δεν παίρναμε την απόφαση το 2001 αυτή η φάμπρικα του να μπάζουν ανθρώπους από το παράθυρο χωρίς αξιοκρατία, χωρίς τίποτα. Διότι το ξέρουμε, κύριε Πρόεδρε, με όλη την αγωνία που έχω και εγώ και εσείς για τους συμβασιούχους, ότι προσλαμβάνονται χωρίς να υπάρχει προηγουμένως κάποιο κριτήριο διαφάνειας, χωρίς να υπάρχει Α.Σ.Ε.Π.. Αυτό θέλουμε; Την αγωνία όλων των άνεργων που δεν είναι συμβασιούχοι; Πώς θα το κάνουμε; Αυτό το νόημα έχει και η μοριοδότηση, η οποία ναι μεν ενισχύει στο 50% τους συμβασιούχους, αλλά επιτρέπει και σε άλλους που είναι απέξω, εφόσον έχουν προσόντα αυξημένα, πέρα από την εμπειρία την οποία έχουν οι συμβασιούχοι, να διεκδικήσουν και εκείνοι τη μοίρα τους. Ήταν μια σωστή και δίκαιη λύση το 2004, την οποία επικρότησε πλήρως το δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Εκεί θα μείνουμε. Ως εκεί. Εκείνο που μπορείτε να μου πείτε –και έχετε απόλυτο δίκιο- είναι ότι το θέμα των συμβασιούχων θα λυθεί μόνο όταν προκηρυχθούν όλες οι κενές οργανικές θέσεις που έχουμε. Γνωρίζετε ότι έκανα πολλές προσπάθειες και το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών, όσο μπορούσε. Δεν είναι δυνατόν κάτω από τους όρους δημοσιονομικού ελλείμματος στους οποίους ζούμε, να υπάρξει αυξημένος αριθμός θέσεων αορίστου χρόνου ή και μόνιμων θέσεων, για να μπορέσουν αυτοί οι άνθρωποι οι οποίοι έχουν τη μοριοδότηση, να απορροφηθούν. Αυτό ναι. Εκεί πρέπει όλοι, όταν ξεπεράσουμε την κρίση, να δώσουμε τη μάχη ώστε όταν πληρωθούν αυτές οι θέσεις οι οποίες είναι μονίμων ή αορίστου χρόνου, τότε θα πάψει να υπάρχει και το θέμα των συμβασιούχων. Πάντως το γεν νυν έχον όπως αναθεωρήθηκε το Σύνταγμα το 2001, νομοθετική ρύθμιση αυτόματης μετατροπής των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου δεν πρόκειται και δεν μπορεί να έρθει. Ούτε δικαστήριο είναι δυνατόν να πάρει μια τέτοια απόφαση, γιατί όποια απόφαση και αν έπαιρνε αυτή θα ήταν contra constitutione. Το άρθρο 103 παράγραφος 8 είναι σαφές και κατηγορηματικό.Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ και εγώ, κύριε Υπουργέ και κύριε Πρόεδρε, παράδειγμα προς αποφυγή και οι δυο σας. Έχουν περάσει 25 λεπτά για τη συζήτηση μιας επίκαιρης ερώτησης, που θα έπρεπε…
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών): Είναι μεγάλο ζήτημα, κυρία Πρόεδρε, συγχωρήστε μας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Το ξέρω ότι είναι μεγάλο ζήτημα. Κάντε το επερώτηση ή εν πάση περιπτώσει, προχθές είχαμε πάλι Κανονισμό, κάντε μια πρόβλεψη στον Κανονισμό και καθορίστε τι είναι μεγάλο ζήτημα. Ας είναι οι υπόλοιποι συνάδελφοι συνεπείς.
Πέμπτη 30 Απριλίου 2009
Μετά και την απάντηση του Παυλόπουλου στη Βουλή
ότι:
1. «δεν πρόκειται να έρθει καμιά ρύθμιση που να μετατρέπει αυτομάτως τις συμβάσεις» και ότι
2. «Μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου χρόνου, είτε είναι συμβάσεις εργασίας είτε συμβάσεις έργου, είναι αδύνατη λόγω Συντάγματος. Κατόπιν τούτου, δεν πρόκειται να έρθει καμιά ρύθμιση που να μετατρέπει αυτομάτως τις συμβάσεις αυτές»
3. «Ούτε δικαστήριο είναι δυνατόν να πάρει τέτοια απόφαση, γιατί όποια απόφαση κι αν έπαιρνε θα ήταν contra constitutionem (σ.σ. αντισυνταγματική). Το άρθρο 103 παρ 8 είναι σαφές και κατηγορηματικό»
Να θυμίσουμε, (από το άρθρο του ΑΝΤΩΝΗ ΡΟΥΠΑΚΙΩΤΗ, http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=452721) ότι:
ΙΙ. Με τη πρόσφατη αυτή απόφαση του ΔΕΚ οι συμβασιούχοι μπορούν να απευθύνονται στα ελληνικά δικαστήρια, τα οποία, κρίνοντας κατά περίπτωση, μπορούν να τους δικαιώσουν:
α. Αν έχουν υπογραφεί από αυτούς πέραν της μίας συμβάσεις ορισμένου χρόνου ή έργου,
β. Με βάση το άρθρο 8 Ν. 2112/20, το οποίο η απόφαση ΔΕΚ αναγορεύει ως ισοδύναμο νομοθετικό μέτρο προς την Κοινοτική Οδηγία 99/70, με την πρόσθετη επισήμανση ότι πρέπει να εφαρμόζονται οι διατάξεις του εσωτερικού δικαίου, ώστε να αποτρέπεται η καταχρηστική χρησιμοποίηση των διαδοχικών συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου ή έργου.
γ. Αν η επανάληψη συμβάσεων ορισμένου χρόνου ή έργου στον δημόσιο τομέα δεν θεωρείται δικαιολογημένη «από αντικειμενικούς λόγους» ή όταν οι λειτουργικές ανάγκες, που καλύπτουν οι συμβασιούχοι, είναι στην πραγματικότητα πάγιες και διαρκείς.
1. «δεν πρόκειται να έρθει καμιά ρύθμιση που να μετατρέπει αυτομάτως τις συμβάσεις» και ότι
2. «Μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου χρόνου, είτε είναι συμβάσεις εργασίας είτε συμβάσεις έργου, είναι αδύνατη λόγω Συντάγματος. Κατόπιν τούτου, δεν πρόκειται να έρθει καμιά ρύθμιση που να μετατρέπει αυτομάτως τις συμβάσεις αυτές»
3. «Ούτε δικαστήριο είναι δυνατόν να πάρει τέτοια απόφαση, γιατί όποια απόφαση κι αν έπαιρνε θα ήταν contra constitutionem (σ.σ. αντισυνταγματική). Το άρθρο 103 παρ 8 είναι σαφές και κατηγορηματικό»
Να θυμίσουμε, (από το άρθρο του ΑΝΤΩΝΗ ΡΟΥΠΑΚΙΩΤΗ, http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=452721) ότι:
ΙΙ. Με τη πρόσφατη αυτή απόφαση του ΔΕΚ οι συμβασιούχοι μπορούν να απευθύνονται στα ελληνικά δικαστήρια, τα οποία, κρίνοντας κατά περίπτωση, μπορούν να τους δικαιώσουν:
α. Αν έχουν υπογραφεί από αυτούς πέραν της μίας συμβάσεις ορισμένου χρόνου ή έργου,
β. Με βάση το άρθρο 8 Ν. 2112/20, το οποίο η απόφαση ΔΕΚ αναγορεύει ως ισοδύναμο νομοθετικό μέτρο προς την Κοινοτική Οδηγία 99/70, με την πρόσθετη επισήμανση ότι πρέπει να εφαρμόζονται οι διατάξεις του εσωτερικού δικαίου, ώστε να αποτρέπεται η καταχρηστική χρησιμοποίηση των διαδοχικών συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου ή έργου.
γ. Αν η επανάληψη συμβάσεων ορισμένου χρόνου ή έργου στον δημόσιο τομέα δεν θεωρείται δικαιολογημένη «από αντικειμενικούς λόγους» ή όταν οι λειτουργικές ανάγκες, που καλύπτουν οι συμβασιούχοι, είναι στην πραγματικότητα πάγιες και διαρκείς.
δ. Με αξιολόγηση του γεγονότος
ότι η τροποποίηση του άρθρου 103 παρ. 8 του Συντάγματος, με σκοπό την επιβολή απόλυτης απαγόρευσης της μετατροπής των συμβάσεων εργασίας σε συμβάσεις αορίστου χρόνου, πραγματοποιήθηκε μετά την έναρξη ισχύος της Οδηγίας 1999/70 και πριν από τη λήξη της προθεσμίας μεταφοράς της στην εσωτερική νομοθεσία.
Αρθρο απο το IN.gr
Δεν αλλάζουν οι συμβάσεις
«Όχι» στη μονιμοποίηση χιλιάδων συμβασιούχων λέει η κυβέρνηση
Eurokinissi
Ανώφελη, σύμφωνα με τον Πρ.Παυλόπουλο, είναι η προσφυγή των συμβασιούχων στα δικαστήρια
Αθήνα
Στείλε το άρθρο με emailΤύπωσε το άρθρο
Προηγούμενο άρθρο:
Στη Βουλή φέρνει ο ΣΥΡΙΖΑ την απόφαση του Ευρωδικαστηρίου για τους συμβασιούχους (27/4/2009)
Κατηγορηματικά «όχι» στη μονιμοποίηση χιλιάδων συμβασιούχων λέει η κυβέρνηση, παρά την πρόσφατη απόφαση του Ευρωδικαστηρίου. Όπως υποστήριξε από το βήμα της Βουλής ο υπουργός Εσωτερικών, η αυτόματη μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου είναι αντισυνταγματική.
Απαντώντας σε επίκαιρη ερώτηση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Αλέκου Αλαβάνου σχετικά με την πρόσφατη απόφαση του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων για τους συμβασιούχους του Δημοσίου, των ΝΠΔΔ και των δημοσίων επιχειρήσεων, ο κ. Παυλόπουλος ξεκαθάρισε πως «δεν πρόκειται να έρθει καμιά ρύθμιση που να μετατρέπει αυτομάτως τις συμβάσεις».
«Μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου χρόνου, είτε είναι συμβάσεις εργασίας είτε συμβάσεις έργου, είναι αδύνατη λόγω Συντάγματος. Κατόπιν τούτου, δεν πρόκειται να έρθει καμιά ρύθμιση που να μετατρέπει αυτομάτως τις συμβάσεις αυτές» είπε χαρακτηριστικά.
Από την πλευρά του, ο κ. Αλαβάνος αναρωτήθηκε γιατί να μη γίνει μια νομοθετική προσαρμογή στην απόφαση του Ευρωδικαστηρίου «ώστε να μην έχουμε χιλιάδες προσφυγές συμβασιούχων, που, τώρα θα κερδίσουν».
Διαβεβαίωσε, μάλιστα, τους συμβασιούχους ότι «ανοίγει ένας καινούργιος δρόμος, του οποίου την κατάληξη μπορεί να διευκολύνει η κυβέρνηση, αλλιώς, μπορεί τα δικαστήρια να ασχολούνται συνεχώς με αυτή την υπόθεση».
Ανταπαντώντας, ο κ. Παυλόπουλος είπε ότι «δεν υπάρχει περίπτωση μετατροπής των συμβάσεων» και ως εκ τούτου «ας μην οδηγηθούν (οι συμβασιούχοι) σε δικαστικές περιπέτειες που θα τους κοστίσουν».
Υπογράμμισε επίσης ότι βάσει του αναθεωρημένου Συντάγματος «νομοθετική ρύθμιση αυτόματης μετατροπής των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου δεν πρόκειται, και δεν μπορεί να έρθει».
«Ούτε δικαστήριο είναι δυνατόν να πάρει τέτοια απόφαση, γιατί όποια απόφαση κι αν έπαιρνε θα ήταν contra constitutionem (σ.σ. αντισυνταγματική). Το άρθρο 103 παρ 8 είναι σαφές και κατηγορηματικό» κατέληξε ο κ. Παυλόπουλος.
Newsroom ΔΟΛ
«Όχι» στη μονιμοποίηση χιλιάδων συμβασιούχων λέει η κυβέρνηση
Eurokinissi
Ανώφελη, σύμφωνα με τον Πρ.Παυλόπουλο, είναι η προσφυγή των συμβασιούχων στα δικαστήρια
Αθήνα
Στείλε το άρθρο με emailΤύπωσε το άρθρο
Προηγούμενο άρθρο:
Στη Βουλή φέρνει ο ΣΥΡΙΖΑ την απόφαση του Ευρωδικαστηρίου για τους συμβασιούχους (27/4/2009)
Κατηγορηματικά «όχι» στη μονιμοποίηση χιλιάδων συμβασιούχων λέει η κυβέρνηση, παρά την πρόσφατη απόφαση του Ευρωδικαστηρίου. Όπως υποστήριξε από το βήμα της Βουλής ο υπουργός Εσωτερικών, η αυτόματη μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου είναι αντισυνταγματική.
Απαντώντας σε επίκαιρη ερώτηση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Αλέκου Αλαβάνου σχετικά με την πρόσφατη απόφαση του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων για τους συμβασιούχους του Δημοσίου, των ΝΠΔΔ και των δημοσίων επιχειρήσεων, ο κ. Παυλόπουλος ξεκαθάρισε πως «δεν πρόκειται να έρθει καμιά ρύθμιση που να μετατρέπει αυτομάτως τις συμβάσεις».
«Μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου χρόνου, είτε είναι συμβάσεις εργασίας είτε συμβάσεις έργου, είναι αδύνατη λόγω Συντάγματος. Κατόπιν τούτου, δεν πρόκειται να έρθει καμιά ρύθμιση που να μετατρέπει αυτομάτως τις συμβάσεις αυτές» είπε χαρακτηριστικά.
Από την πλευρά του, ο κ. Αλαβάνος αναρωτήθηκε γιατί να μη γίνει μια νομοθετική προσαρμογή στην απόφαση του Ευρωδικαστηρίου «ώστε να μην έχουμε χιλιάδες προσφυγές συμβασιούχων, που, τώρα θα κερδίσουν».
Διαβεβαίωσε, μάλιστα, τους συμβασιούχους ότι «ανοίγει ένας καινούργιος δρόμος, του οποίου την κατάληξη μπορεί να διευκολύνει η κυβέρνηση, αλλιώς, μπορεί τα δικαστήρια να ασχολούνται συνεχώς με αυτή την υπόθεση».
Ανταπαντώντας, ο κ. Παυλόπουλος είπε ότι «δεν υπάρχει περίπτωση μετατροπής των συμβάσεων» και ως εκ τούτου «ας μην οδηγηθούν (οι συμβασιούχοι) σε δικαστικές περιπέτειες που θα τους κοστίσουν».
Υπογράμμισε επίσης ότι βάσει του αναθεωρημένου Συντάγματος «νομοθετική ρύθμιση αυτόματης μετατροπής των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου δεν πρόκειται, και δεν μπορεί να έρθει».
«Ούτε δικαστήριο είναι δυνατόν να πάρει τέτοια απόφαση, γιατί όποια απόφαση κι αν έπαιρνε θα ήταν contra constitutionem (σ.σ. αντισυνταγματική). Το άρθρο 103 παρ 8 είναι σαφές και κατηγορηματικό» κατέληξε ο κ. Παυλόπουλος.
Newsroom ΔΟΛ
Τρίτη 28 Απριλίου 2009
Η ΠΡΩΤΗ ΘΕΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ 4 ΤΗΣ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ * ΑΝΟΙΓΕΙ Η ΠΟΡΤΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ Ευρωδικαίωση για συμβασιούχους
Η ΠΡΩΤΗ ΘΕΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ 4 ΤΗΣ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ * ΑΝΟΙΓΕΙ Η ΠΟΡΤΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ
Ευρωδικαίωση για συμβασιούχους
Σε πλήρη σύμπλευση με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και αυτή του Αρείου Πάγου
Της ΕΛΕΝΗΣ ΔΕΛΒΙΝΙΩΤΗ
Ο άνεμος του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου «φυσάει» -κιόλας- ούριος για τους συμβασιούχους στα ελληνικά δικαστήρια. Η πρώτη θετική απόφαση αφορά τέσσερις συμβασιούχους της Αγροτικής Τράπεζας και έχει ιδιαίτερη σημασία γιατί εκδικάστηκε στον Αρειο Πάγο (στο Β2 Τμήμα) και βρίσκεται σε ευθεία γραμμή και σύμπλευση με την πρόσφατη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.
Η απόφαση φέρει τον αριθμό 743/2009 και είναι ευνοϊκή για τους εργαζομένους, αφού απορρίπτει την αίτηση αναίρεσης της Αγροτικής Τράπεζας που υποβλήθηκε κατά προηγούμενης απόφασης που είχε δικαιώσει τους εργαζομένους. Ετσι, ο νομικός χαρακτηρισμός της εργασιακής σχέσης θα κριθεί από τα πολιτικά δικαστήρια αντίθετα με τα όσα έχει στο παρελθόν αποφασίσει η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Η διαφορά πλέον είναι ότι με βάση την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου δεν υφίσταται συνταγματική απαγόρευση όσον αφορά την αναγνώριση της σχέσης εργασίας και τη μετατροπή της, κι είναι στην κρίση των δικαστών να αποφανθούν εάν καλύπτονται πάγιες και διαρκείς ανάγκες και αν με βάση τις συμβάσεις έργου υποκρύπτεται σύμβαση αορίστου χρόνου με τη γνώριμη καταχρηστική τακτική σε βάρος του εργαζομένου. Υπέρ των εργαζόμενων συμβασιούχων επίσης πρέπει να προστεθεί η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που αναγνωρίζει ως ισοδύναμο νομοθετικό μέτρο τον νόμο 2112 που υφίσταται στην Ελλάδα από το 1920 κι αποτελεί προστατευτική δικλίδα για την προστασία των εργαζομένων που απασχολούνται από εργοδότες με συμβάσεις έργου.
Σε πλήρη σύμπλευση με όλα αυτά ήταν και η απόφαση του Αρείου Πάγου 18/2006, δηλώνει το μέλος του διοικητικού συμβουλίου των Ελλήνων Εργατολόγων Χρήστος Νικολουτσόπουλος, που ανατράπηκε στην πράξη με την παρέμβαση Κεδίκογλου-Σανιδά. Η απόφαση του Ευρωδικαστηρίου αποτελεί την ανατροπή... της ανατροπής, συμπληρώνει και ζητεί να υπάρξει πολιτική λύση μετά τα νέα δεδομένα για να μην υποχρεωθούν οι συμβασιούχοι να αναζητήσουν δικαστική προστασία.
Τους εργαζομένους της Αγροτικής υποστήριξαν στον Αρειο Πάγο οι Δημήτριος και Αθανάσιος Κούρεντας, οι οποίοι υπογραμμίζουν: Η απόφαση αυτή του Αρείου Πάγου, σύμφωνη και με τη θετική εξέλιξη από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, έρχεται να δικαιώσει τον αγώνα χιλιάδων εργαζομένων που αναζητούν ενώπιον των δικαστηρίων το αυτονόητο: την αποτροπή από την εκάστοτε κυβέρνηση της καταχρήσεως των διαδοχικών συμβάσεων ορισμένου χρόνου. Η θεαματική αυτή αλλαγή της νομολογίας του Αρείου Πάγου ανοίγει τον δρόμο για την οριστική λύση του θέματος, όχι μόνον των εργαζομένων εκείνων που εκκρεμεί η υπόθεσή τους ενώπιον των δικαστηρίων, αλλά και εκείνων που δικαιώθηκαν με τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις, οι οποίες είτε δεν εκτελέστηκαν από τη διοίκηση (με αφορμή την τελευταία απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου) είτε εκτελέστηκαν, πλην όμως οι εκάστοτε επίτροποι αρνήθηκαν την πληρωμή των χρηματικών ενταλμάτων με αφορμή την απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου.
Μεγάλες ομάδες συμβασιούχων που υφίστανται την καταχρηστική σε βάρος τους χρησιμοποίηση διαδοχικών συμβάσεων ορισμένου έργου υπάρχουν διάσπαρτες στον δημόσιο τομέα. Το μεγαλύτερο μέρος τους με ποικιλία όμως όρων και προϋποθέσεων εργασίας είναι περίπου 20.000 εργαζόμενοι στους δήμους και τις δημοτικές επιχειρήσεις.
- 5.500 πυροσβέστες εργάζονται με συμβάσεις έργου δέκα και δεκαπέντε χρόνια χωρίς ακόμα να έχουν τακτοποιηθεί παρά τις περί αντιθέτου υποσχέσεις των αρμοδίων.
- 5.000 υπάλληλοι του υπουργείου Πολιτισμού που με ειδική ρύθμιση που ψηφίστηκε στη Βουλή παρατάθηκε η σύμβασή τους μέχρι το τέλος του χρόνου, ύστερα από τις κινητοποιήσεις που πραγματοποίησαν αποκλείοντας τον χώρο της Ακρόπολης.
- 1.000 άτομα στον ΟΠΑΠ και 700 στον Ιππόδρομο (ΟΔΙΕ), οι οποίοι έχουν πολλά χρόνια (ορισμένοι φτάνουν και τα 20 με 25 χρόνια εργασίας) συνάψει την «περίφημη» σύμβαση της μιας ημέρας που δεν τους αναγνωρίζει κανένα δικαίωμα. *
Ευρωδικαίωση για συμβασιούχους
Σε πλήρη σύμπλευση με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και αυτή του Αρείου Πάγου
Της ΕΛΕΝΗΣ ΔΕΛΒΙΝΙΩΤΗ
Ο άνεμος του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου «φυσάει» -κιόλας- ούριος για τους συμβασιούχους στα ελληνικά δικαστήρια. Η πρώτη θετική απόφαση αφορά τέσσερις συμβασιούχους της Αγροτικής Τράπεζας και έχει ιδιαίτερη σημασία γιατί εκδικάστηκε στον Αρειο Πάγο (στο Β2 Τμήμα) και βρίσκεται σε ευθεία γραμμή και σύμπλευση με την πρόσφατη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.
Η απόφαση φέρει τον αριθμό 743/2009 και είναι ευνοϊκή για τους εργαζομένους, αφού απορρίπτει την αίτηση αναίρεσης της Αγροτικής Τράπεζας που υποβλήθηκε κατά προηγούμενης απόφασης που είχε δικαιώσει τους εργαζομένους. Ετσι, ο νομικός χαρακτηρισμός της εργασιακής σχέσης θα κριθεί από τα πολιτικά δικαστήρια αντίθετα με τα όσα έχει στο παρελθόν αποφασίσει η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Η διαφορά πλέον είναι ότι με βάση την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου δεν υφίσταται συνταγματική απαγόρευση όσον αφορά την αναγνώριση της σχέσης εργασίας και τη μετατροπή της, κι είναι στην κρίση των δικαστών να αποφανθούν εάν καλύπτονται πάγιες και διαρκείς ανάγκες και αν με βάση τις συμβάσεις έργου υποκρύπτεται σύμβαση αορίστου χρόνου με τη γνώριμη καταχρηστική τακτική σε βάρος του εργαζομένου. Υπέρ των εργαζόμενων συμβασιούχων επίσης πρέπει να προστεθεί η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που αναγνωρίζει ως ισοδύναμο νομοθετικό μέτρο τον νόμο 2112 που υφίσταται στην Ελλάδα από το 1920 κι αποτελεί προστατευτική δικλίδα για την προστασία των εργαζομένων που απασχολούνται από εργοδότες με συμβάσεις έργου.
Σε πλήρη σύμπλευση με όλα αυτά ήταν και η απόφαση του Αρείου Πάγου 18/2006, δηλώνει το μέλος του διοικητικού συμβουλίου των Ελλήνων Εργατολόγων Χρήστος Νικολουτσόπουλος, που ανατράπηκε στην πράξη με την παρέμβαση Κεδίκογλου-Σανιδά. Η απόφαση του Ευρωδικαστηρίου αποτελεί την ανατροπή... της ανατροπής, συμπληρώνει και ζητεί να υπάρξει πολιτική λύση μετά τα νέα δεδομένα για να μην υποχρεωθούν οι συμβασιούχοι να αναζητήσουν δικαστική προστασία.
Τους εργαζομένους της Αγροτικής υποστήριξαν στον Αρειο Πάγο οι Δημήτριος και Αθανάσιος Κούρεντας, οι οποίοι υπογραμμίζουν: Η απόφαση αυτή του Αρείου Πάγου, σύμφωνη και με τη θετική εξέλιξη από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, έρχεται να δικαιώσει τον αγώνα χιλιάδων εργαζομένων που αναζητούν ενώπιον των δικαστηρίων το αυτονόητο: την αποτροπή από την εκάστοτε κυβέρνηση της καταχρήσεως των διαδοχικών συμβάσεων ορισμένου χρόνου. Η θεαματική αυτή αλλαγή της νομολογίας του Αρείου Πάγου ανοίγει τον δρόμο για την οριστική λύση του θέματος, όχι μόνον των εργαζομένων εκείνων που εκκρεμεί η υπόθεσή τους ενώπιον των δικαστηρίων, αλλά και εκείνων που δικαιώθηκαν με τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις, οι οποίες είτε δεν εκτελέστηκαν από τη διοίκηση (με αφορμή την τελευταία απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου) είτε εκτελέστηκαν, πλην όμως οι εκάστοτε επίτροποι αρνήθηκαν την πληρωμή των χρηματικών ενταλμάτων με αφορμή την απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου.
Μεγάλες ομάδες συμβασιούχων που υφίστανται την καταχρηστική σε βάρος τους χρησιμοποίηση διαδοχικών συμβάσεων ορισμένου έργου υπάρχουν διάσπαρτες στον δημόσιο τομέα. Το μεγαλύτερο μέρος τους με ποικιλία όμως όρων και προϋποθέσεων εργασίας είναι περίπου 20.000 εργαζόμενοι στους δήμους και τις δημοτικές επιχειρήσεις.
- 5.500 πυροσβέστες εργάζονται με συμβάσεις έργου δέκα και δεκαπέντε χρόνια χωρίς ακόμα να έχουν τακτοποιηθεί παρά τις περί αντιθέτου υποσχέσεις των αρμοδίων.
- 5.000 υπάλληλοι του υπουργείου Πολιτισμού που με ειδική ρύθμιση που ψηφίστηκε στη Βουλή παρατάθηκε η σύμβασή τους μέχρι το τέλος του χρόνου, ύστερα από τις κινητοποιήσεις που πραγματοποίησαν αποκλείοντας τον χώρο της Ακρόπολης.
- 1.000 άτομα στον ΟΠΑΠ και 700 στον Ιππόδρομο (ΟΔΙΕ), οι οποίοι έχουν πολλά χρόνια (ορισμένοι φτάνουν και τα 20 με 25 χρόνια εργασίας) συνάψει την «περίφημη» σύμβαση της μιας ημέρας που δεν τους αναγνωρίζει κανένα δικαίωμα. *
Δευτέρα 27 Απριλίου 2009
από τη Ναυτεμπορική
http://www.naftemporiki.gr/news/static/09/04/27/1656963.htm
Επίκαιρη ερώτηση Αλ. Αλαβάνου για συμβασιούχους
NAFTEMPORIKI.GR Δευτέρα, 27 Απριλίου 2009 10:40
Τελευταία Ενημέρωση : 27/04/2009 11:12
Επίκαιρη ερώτηση στον Υπουργό Εσωτερικών με θέμα «Η απόφαση του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων για τους συμβασιούχους» κατέθεσε σήμερα ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς Αλ. Αλαβάνος.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της επίκαιρης ερώτησης, η οποία αναμένεται να συζητηθεί την Πέμπτη.
ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ
Προς τον κ. Υπουργό Εσωτερικών
ΘΕΜΑ : Η απόφαση του ΔΕΚ για τους συμβασιούχους
Η απόφαση του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΔΕΚ) δίνει νέες δυνατότητες στους συμβασιούχους του Δημοσίου, των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου και των δημοσίων επιχειρήσεων, να διεκδικήσουν την μετατροπή των συμβάσεων τους ορισμένου χρόνου ή έργου σε αορίστου. Με την απόφαση του αυτή το ΔΕΚ μεταξύ άλλων:
* Αναγορεύει ως ισοδύναμο νομοθετικό μέτρο προς την Οδηγία 99/70 το άρθρο 8 του Ν.2112/20, με την πρόσθετη επισήμανση ότι πρέπει να εφαρμόζονται οι διατάξεις του εσωτερικού δικαίου, ώστε να αποτρέπεται η καταχρηστική χρησιμοποίηση των διαδοχικών συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου ή έργου
* Θεωρεί υπό προϋποθέσεις ως καταχρηστική την επανάληψη συμβάσεων ορισμένου χρόνου ή έργου όταν οι λειτουργικές ανάγκες που καλύπτουν οι συμβασιούχοι είναι στην πραγματικότητα πάγιες και διαρκείς
Δεδομένης της ανωτέρω απόφασης και του γεγονότος ότι η ελληνική Κυβέρνηση εξακολουθεί να παραβιάζει την Οδηγία 99/70 αφού είναι κανόνας η κάλυψη παγίων και διαρκών αναγκών του ευρύτερου δημόσιου τομέα με συμβασιούχους ορισμένου χρόνου ή έργου
Ερωτάται ο κ. Υπουργός :
• Τι νομοθετικά μέτρα προτίθεται να αναλάβει προκειμένου να δικαιωθούν οι συμβασιούχοι ορισμένου χρόνου ή έργου, που κάλυπταν ή καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες και εξαιρέθηκαν παρανόμως από τις ευνοϊκές διατάξεις της Οδηγίας 99/70 για την μετατροπή των συμβάσεων τους σε αορίστου χρόνου;
• Τι μέτρα θα αναλάβει η Κυβέρνηση προκειμένου να σταματήσει την απαράδεκτη και προσβλητική πρακτική της πρόσληψης χιλιάδων συμβασιούχων ορισμένου χρόνου ή έργου ή μέσω προγραμμάτων stage για την κάλυψη πάγιων και διαρκών αναγκών του δημοσίου , γεγονός που αφ΄ενός στερεί από τους εργαζόμενους κάθε δυνατότητα απόκτησης σταθερών εργασιακών σχέσεων με διασφάλιση των εργασιακών και ασφαλιστικών τους δικαιωμάτων και αφ΄ετέρου στερεί από το δημόσιο την δυνατότητα απόκτησης έμπειρων και ικανών στελεχών που θα προσλαμβάνονται με αξιοκρατικά κριτήρια;
Ο Ερωτών Βουλευτής
Επίκαιρη ερώτηση Αλ. Αλαβάνου για συμβασιούχους
NAFTEMPORIKI.GR Δευτέρα, 27 Απριλίου 2009 10:40
Τελευταία Ενημέρωση : 27/04/2009 11:12
Επίκαιρη ερώτηση στον Υπουργό Εσωτερικών με θέμα «Η απόφαση του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων για τους συμβασιούχους» κατέθεσε σήμερα ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς Αλ. Αλαβάνος.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της επίκαιρης ερώτησης, η οποία αναμένεται να συζητηθεί την Πέμπτη.
ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ
Προς τον κ. Υπουργό Εσωτερικών
ΘΕΜΑ : Η απόφαση του ΔΕΚ για τους συμβασιούχους
Η απόφαση του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΔΕΚ) δίνει νέες δυνατότητες στους συμβασιούχους του Δημοσίου, των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου και των δημοσίων επιχειρήσεων, να διεκδικήσουν την μετατροπή των συμβάσεων τους ορισμένου χρόνου ή έργου σε αορίστου. Με την απόφαση του αυτή το ΔΕΚ μεταξύ άλλων:
* Αναγορεύει ως ισοδύναμο νομοθετικό μέτρο προς την Οδηγία 99/70 το άρθρο 8 του Ν.2112/20, με την πρόσθετη επισήμανση ότι πρέπει να εφαρμόζονται οι διατάξεις του εσωτερικού δικαίου, ώστε να αποτρέπεται η καταχρηστική χρησιμοποίηση των διαδοχικών συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου ή έργου
* Θεωρεί υπό προϋποθέσεις ως καταχρηστική την επανάληψη συμβάσεων ορισμένου χρόνου ή έργου όταν οι λειτουργικές ανάγκες που καλύπτουν οι συμβασιούχοι είναι στην πραγματικότητα πάγιες και διαρκείς
Δεδομένης της ανωτέρω απόφασης και του γεγονότος ότι η ελληνική Κυβέρνηση εξακολουθεί να παραβιάζει την Οδηγία 99/70 αφού είναι κανόνας η κάλυψη παγίων και διαρκών αναγκών του ευρύτερου δημόσιου τομέα με συμβασιούχους ορισμένου χρόνου ή έργου
Ερωτάται ο κ. Υπουργός :
• Τι νομοθετικά μέτρα προτίθεται να αναλάβει προκειμένου να δικαιωθούν οι συμβασιούχοι ορισμένου χρόνου ή έργου, που κάλυπταν ή καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες και εξαιρέθηκαν παρανόμως από τις ευνοϊκές διατάξεις της Οδηγίας 99/70 για την μετατροπή των συμβάσεων τους σε αορίστου χρόνου;
• Τι μέτρα θα αναλάβει η Κυβέρνηση προκειμένου να σταματήσει την απαράδεκτη και προσβλητική πρακτική της πρόσληψης χιλιάδων συμβασιούχων ορισμένου χρόνου ή έργου ή μέσω προγραμμάτων stage για την κάλυψη πάγιων και διαρκών αναγκών του δημοσίου , γεγονός που αφ΄ενός στερεί από τους εργαζόμενους κάθε δυνατότητα απόκτησης σταθερών εργασιακών σχέσεων με διασφάλιση των εργασιακών και ασφαλιστικών τους δικαιωμάτων και αφ΄ετέρου στερεί από το δημόσιο την δυνατότητα απόκτησης έμπειρων και ικανών στελεχών που θα προσλαμβάνονται με αξιοκρατικά κριτήρια;
Ο Ερωτών Βουλευτής
Από τη Καθημερινή
Επίκαιρη ερώτηση Αλαβάνου για συμβασιούχους Δημοσίου
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_27/04/2009_276765
Όπως σημειώνει ο κ. Αλαβάνος, η πρόσφατη απόφαση του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (Δ.Ε.Κ.) δίνει νέες δυνατότητες στους συμβασιούχους, να διεκδικήσουν τη μετατροπή των συμβάσεων τους.
Επίκαιρη ερώτηση προς τον υπουργό Εσωτερικών Πρ. Παυλόπουλο για τους συμβασιούχους του Δημοσίου, των ΝΠΔΔ και των δημοσίων επιχειρήσεων κατέθεσε ο πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Αλαβάνος.
Όπως σημειώνει ο κ. Αλαβάνος, η πρόσφατη απόφαση του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (Δ.Ε.Κ.) δίνει νέες δυνατότητες στους συμβασιούχους, να διεκδικήσουν τη μετατροπή των συμβάσεων τους ορισμένου χρόνου ή έργου σε αορίστου.
Ερωτά, δε, τον υπουργό: τι νομοθετικά μέτρα προτίθεται να αναλάβει προκειμένου να δικαιωθούν οι συμβασιούχοι ορισμένου χρόνου ή έργου, που κάλυπταν ή καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες και εξαιρέθηκαν παρανόμως από τις ευνοϊκές διατάξεις της Οδηγίας 99/70 για την μετατροπή των συμβάσεων τους σε αορίστου χρόνου και τι μέτρα θα αναλάβει η κυβέρνηση προκειμένου να σταματήσει την απαράδεκτη και προσβλητική πρακτική της πρόσληψης χιλιάδων συμβασιούχων ορισμένου χρόνου ή έργου ή μέσω προγραμμάτων stage για την κάλυψη πάγιων και διαρκών αναγκών του δημοσίου.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ - ΜΠΕ
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_27/04/2009_276765
Όπως σημειώνει ο κ. Αλαβάνος, η πρόσφατη απόφαση του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (Δ.Ε.Κ.) δίνει νέες δυνατότητες στους συμβασιούχους, να διεκδικήσουν τη μετατροπή των συμβάσεων τους.
Επίκαιρη ερώτηση προς τον υπουργό Εσωτερικών Πρ. Παυλόπουλο για τους συμβασιούχους του Δημοσίου, των ΝΠΔΔ και των δημοσίων επιχειρήσεων κατέθεσε ο πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Αλαβάνος.
Όπως σημειώνει ο κ. Αλαβάνος, η πρόσφατη απόφαση του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (Δ.Ε.Κ.) δίνει νέες δυνατότητες στους συμβασιούχους, να διεκδικήσουν τη μετατροπή των συμβάσεων τους ορισμένου χρόνου ή έργου σε αορίστου.
Ερωτά, δε, τον υπουργό: τι νομοθετικά μέτρα προτίθεται να αναλάβει προκειμένου να δικαιωθούν οι συμβασιούχοι ορισμένου χρόνου ή έργου, που κάλυπταν ή καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες και εξαιρέθηκαν παρανόμως από τις ευνοϊκές διατάξεις της Οδηγίας 99/70 για την μετατροπή των συμβάσεων τους σε αορίστου χρόνου και τι μέτρα θα αναλάβει η κυβέρνηση προκειμένου να σταματήσει την απαράδεκτη και προσβλητική πρακτική της πρόσληψης χιλιάδων συμβασιούχων ορισμένου χρόνου ή έργου ή μέσω προγραμμάτων stage για την κάλυψη πάγιων και διαρκών αναγκών του δημοσίου.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ - ΜΠΕ
Επίκαιρη ερώτηση Στη Βουλή φέρνει ο ΣΥΡΙΖΑ την απόφαση του ευρωδικαστηρίου για τους συμβασιούχους
Από το IN.gr
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1008076&lngDtrID=244
Επίκαιρη ερώτηση
Στη Βουλή φέρνει ο ΣΥΡΙΖΑ την απόφαση του ευρωδικαστηρίου για τους συμβασιούχους
ΑΠΕ
Ο επικεφαλής της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή
Αθήνα
Στείλε το άρθρο με emailΤύπωσε το άρθρο
Επίκαιρη ερώτηση προς τον υπουργό Εσωτερικών κατέθεσε ο επικεφαλής της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Αλέκος Αλαβάνος σχετικά με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για τους συμβασιούχους. Η ερώτηση αναμένεται να συζητηθεί την ερχόμενη Πέμπτη.
Ο κ. Αλαβάνος σημειώνει ότι με την απόφαση του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων δίνεται η δυνατότητα στους συμβασιούχους του Δημοσίου, των ΝΠΔΔ και των δημοσίων επιχειρήσεων, να διεκδικήσουν την μετατροπή των συμβάσεων τους ορισμένου χρόνου ή έργου σε αορίστου.
Ο επικεφαλής της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ ρωτά τον αρμόδιο υπουργό για τα νομοθετικά μέτρα που προτίθεται να αναλάβει προκειμένου να δικαιωθούν οι συμβασιούχοι ορισμένου χρόνου ή έργου, που κάλυπταν ή καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες και εξαιρέθηκαν παρανόμως από τις ευνοϊκές διατάξεις της Οδηγίας 99/70.
Επίσης ρωτά τον κ. Παυλόπουλο για τα μέτρα που θα λάβει η κυβέρνηση προκειμένου να σταματήσει η πρόσληψη συμβασιούχων ορισμένου χρόνου ή έργου ή μέσω προγραμμάτων stage.
Newsroom ΔΟΛ
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1008076&lngDtrID=244
Επίκαιρη ερώτηση
Στη Βουλή φέρνει ο ΣΥΡΙΖΑ την απόφαση του ευρωδικαστηρίου για τους συμβασιούχους
ΑΠΕ
Ο επικεφαλής της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή
Αθήνα
Στείλε το άρθρο με emailΤύπωσε το άρθρο
Επίκαιρη ερώτηση προς τον υπουργό Εσωτερικών κατέθεσε ο επικεφαλής της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Αλέκος Αλαβάνος σχετικά με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για τους συμβασιούχους. Η ερώτηση αναμένεται να συζητηθεί την ερχόμενη Πέμπτη.
Ο κ. Αλαβάνος σημειώνει ότι με την απόφαση του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων δίνεται η δυνατότητα στους συμβασιούχους του Δημοσίου, των ΝΠΔΔ και των δημοσίων επιχειρήσεων, να διεκδικήσουν την μετατροπή των συμβάσεων τους ορισμένου χρόνου ή έργου σε αορίστου.
Ο επικεφαλής της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ ρωτά τον αρμόδιο υπουργό για τα νομοθετικά μέτρα που προτίθεται να αναλάβει προκειμένου να δικαιωθούν οι συμβασιούχοι ορισμένου χρόνου ή έργου, που κάλυπταν ή καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες και εξαιρέθηκαν παρανόμως από τις ευνοϊκές διατάξεις της Οδηγίας 99/70.
Επίσης ρωτά τον κ. Παυλόπουλο για τα μέτρα που θα λάβει η κυβέρνηση προκειμένου να σταματήσει η πρόσληψη συμβασιούχων ορισμένου χρόνου ή έργου ή μέσω προγραμμάτων stage.
Newsroom ΔΟΛ
Κυριακή 26 Απριλίου 2009
Άρθρο από την εφημερίδα Αυγή...
http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=452721
Η απόφαση του ΔΕΚ γεννά δυνατότητες στους συμβασιούχους
Ημερομηνία δημοσίευσης: 26/04/2009
Του ΑΝΤΩΝΗ ΡΟΥΠΑΚΙΩΤΗ
Ι. Η πρόσφατη απόφαση του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΔΕΚ) δίνει νέα προοπτική στους συμβασιούχους του ελληνικού δημοσίου, νομικών προσώπων Δημοσίου δικαίου και κρατικών επιχειρήσεων να ζητήσουν από τα ελληνικά δικαστήρια τη μετατροπή των συμβάσεών τους από ορισμένου χρόνου ή έργου σε αορίστου χρόνου.
Είναι μια νίκη που πιστώνεται πρώτα στους ίδιους τους συμβασιούχους και στους υπερασπιστές τους, οι οποίοι σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, που διαμόρφωνε κυρίως ο Άρειος Πάγος με τις αποφάσεις του, επέμεναν να αξιοποιήσουν και τις τελευταίες δυνατότητες που τους προσφέρονταν για την αποκατάστασή τους.
Είναι όμως αναγκαία και η αναφορά στην ευψυχία δικαστών πρωτοβάθμιων δικαστηρίων, οι οποίοι υπερέβησαν τα ασφυκτικά όρια της αρνητικής για τους συμβασιούχους 19/2007 απόφασης Ολομελείας Αρείου Πάγου και υπέβαλαν προδικαστικό ερώτημα στο ΔΕΚ κατά πόσο το Π.Δ. 164/2004 εναρμονίζεται ή όχι με τις διατάξεις της Κοινοτικής Οδηγίας 99/70.
Κατά τρίτο λόγο, η απόφαση αυτή μπορεί να θεωρηθεί και ως επιβεβαίωση της πολιτικής εκείνης που διεκδικεί χωρίς αγκυλώσεις την υπεράσπιση των αδυνάτων, εν προκειμένω δε των συμβασιούχων, όπου αυτή είναι δυνατή. Και στο σημείο αυτό είναι οφειλόμενη η αναφορά στον Αλέκο Αλαβάνο, ο οποίος, ως ευρωβουλευτής, ανέδειξε την ανάγκη ταχείας και πλήρους εφαρμογής της Κοινοτικής Οδηγίας 99/70.
Ωστόσο η απόφαση του ΔΕΚ αποτελεί ηχηρή απάντηση στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, η πλειοψηφία της οποίας έφτασε σε σημείο να αλλάξει δικαιϊκή άποψη ως προς το ζήτημα μετατροπής των συμβάσεων των συμβασιούχων σε αορίστου χρόνου σε χρονικό διάστημα μόλις ολίγων μηνών (καλοκαίρι 2006 - άνοιξη 2007) και έτσι με την 19/2007 -σε αντίθεση προς την 18/2006 απόφασή της- απέκλεισε την όποια δυνατότητα αποκατάστασης των συμβασιούχων, ακόμη και αν απασχολούνταν με συμβάσεις έργου ή ορισμένου χρόνου για ολόκληρα χρόνια.
ΙΙ. Με τη πρόσφατη αυτή απόφαση του ΔΕΚ οι συμβασιούχοι μπορούν να απευθύνονται στα ελληνικά δικαστήρια, τα οποία, κρίνοντας κατά περίπτωση, μπορούν να τους δικαιώσουν:
α. Αν έχουν υπογραφεί από αυτούς πέραν της μίας συμβάσεις ορισμένου χρόνου ή έργου,
β. Με βάση το άρθρο 8 Ν. 2112/20, το οποίο η απόφαση ΔΕΚ αναγορεύει ως ισοδύναμο νομοθετικό μέτρο προς την Κοινοτική Οδηγία 99/70, με την πρόσθετη επισήμανση ότι πρέπει να εφαρμόζονται οι διατάξεις του εσωτερικού δικαίου, ώστε να αποτρέπεται η καταχρηστική χρησιμοποίηση των διαδοχικών συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου ή έργου.
γ. Αν η επανάληψη συμβάσεων ορισμένου χρόνου ή έργου στον δημόσιο τομέα δεν θεωρείται δικαιολογημένη «από αντικειμενικούς λόγους» ή όταν οι λειτουργικές ανάγκες, που καλύπτουν οι συμβασιούχοι, είναι στην πραγματικότητα πάγιες και διαρκείς.
δ. Με αξιολόγηση του γεγονότος ότι η τροποποίηση του άρθρου 103 παρ. 8 του Συντάγματος, με σκοπό την επιβολή απόλυτης απαγόρευσης της μετατροπής των συμβάσεων εργασίας σε συμβάσεις αορίστου χρόνου, πραγματοποιήθηκε μετά την έναρξη ισχύος της Οδηγίας 1999/70 και πριν από τη λήξη της προθεσμίας μεταφοράς της στην εσωτερική νομοθεσία.
ΙΙΙ. Βέβαια το πρόβλημα των συμβασιούχων ως έντονα κοινωνικό αναδεικνύει την παθογένεια των μεθόδων πρόσληψης στον δημόσιο τομέα εξαιτίας της άσκησης μικροπολιτικών επιλογών -αντί της υπεύθυνης αντιμετώπισης της ανεργίας-, έτσι δε αυτό αναζητεί λύσεις θεσμικές και πολιτικές, τις οποίες καλούνται να δώσουν όποιοι προεκλογικά είχαν υποσχεθεί, μετεκλογικά, όμως, λησμόνησαν και, ως να μην έφτανε μάλιστα η ασυνέπειά τους αυτή, μετά την έκδοση της πρόσφατης απόφασης του ΔΕΚ, θριαμβολογούν και αναφέρονται χωρίς σύνεση σε αποφάσεις ανώτατων ελληνικών δικαστηρίων, οι οποίες, όμως, αντί να δικαιώσουν, έκλεισαν ερμητικά τις πόρτες δικαίωσης των συμβασιούχων.
Η απόφαση του ΔΕΚ γεννά δυνατότητες στους συμβασιούχους
Ημερομηνία δημοσίευσης: 26/04/2009
Του ΑΝΤΩΝΗ ΡΟΥΠΑΚΙΩΤΗ
Ι. Η πρόσφατη απόφαση του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΔΕΚ) δίνει νέα προοπτική στους συμβασιούχους του ελληνικού δημοσίου, νομικών προσώπων Δημοσίου δικαίου και κρατικών επιχειρήσεων να ζητήσουν από τα ελληνικά δικαστήρια τη μετατροπή των συμβάσεών τους από ορισμένου χρόνου ή έργου σε αορίστου χρόνου.
Είναι μια νίκη που πιστώνεται πρώτα στους ίδιους τους συμβασιούχους και στους υπερασπιστές τους, οι οποίοι σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, που διαμόρφωνε κυρίως ο Άρειος Πάγος με τις αποφάσεις του, επέμεναν να αξιοποιήσουν και τις τελευταίες δυνατότητες που τους προσφέρονταν για την αποκατάστασή τους.
Είναι όμως αναγκαία και η αναφορά στην ευψυχία δικαστών πρωτοβάθμιων δικαστηρίων, οι οποίοι υπερέβησαν τα ασφυκτικά όρια της αρνητικής για τους συμβασιούχους 19/2007 απόφασης Ολομελείας Αρείου Πάγου και υπέβαλαν προδικαστικό ερώτημα στο ΔΕΚ κατά πόσο το Π.Δ. 164/2004 εναρμονίζεται ή όχι με τις διατάξεις της Κοινοτικής Οδηγίας 99/70.
Κατά τρίτο λόγο, η απόφαση αυτή μπορεί να θεωρηθεί και ως επιβεβαίωση της πολιτικής εκείνης που διεκδικεί χωρίς αγκυλώσεις την υπεράσπιση των αδυνάτων, εν προκειμένω δε των συμβασιούχων, όπου αυτή είναι δυνατή. Και στο σημείο αυτό είναι οφειλόμενη η αναφορά στον Αλέκο Αλαβάνο, ο οποίος, ως ευρωβουλευτής, ανέδειξε την ανάγκη ταχείας και πλήρους εφαρμογής της Κοινοτικής Οδηγίας 99/70.
Ωστόσο η απόφαση του ΔΕΚ αποτελεί ηχηρή απάντηση στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, η πλειοψηφία της οποίας έφτασε σε σημείο να αλλάξει δικαιϊκή άποψη ως προς το ζήτημα μετατροπής των συμβάσεων των συμβασιούχων σε αορίστου χρόνου σε χρονικό διάστημα μόλις ολίγων μηνών (καλοκαίρι 2006 - άνοιξη 2007) και έτσι με την 19/2007 -σε αντίθεση προς την 18/2006 απόφασή της- απέκλεισε την όποια δυνατότητα αποκατάστασης των συμβασιούχων, ακόμη και αν απασχολούνταν με συμβάσεις έργου ή ορισμένου χρόνου για ολόκληρα χρόνια.
ΙΙ. Με τη πρόσφατη αυτή απόφαση του ΔΕΚ οι συμβασιούχοι μπορούν να απευθύνονται στα ελληνικά δικαστήρια, τα οποία, κρίνοντας κατά περίπτωση, μπορούν να τους δικαιώσουν:
α. Αν έχουν υπογραφεί από αυτούς πέραν της μίας συμβάσεις ορισμένου χρόνου ή έργου,
β. Με βάση το άρθρο 8 Ν. 2112/20, το οποίο η απόφαση ΔΕΚ αναγορεύει ως ισοδύναμο νομοθετικό μέτρο προς την Κοινοτική Οδηγία 99/70, με την πρόσθετη επισήμανση ότι πρέπει να εφαρμόζονται οι διατάξεις του εσωτερικού δικαίου, ώστε να αποτρέπεται η καταχρηστική χρησιμοποίηση των διαδοχικών συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου ή έργου.
γ. Αν η επανάληψη συμβάσεων ορισμένου χρόνου ή έργου στον δημόσιο τομέα δεν θεωρείται δικαιολογημένη «από αντικειμενικούς λόγους» ή όταν οι λειτουργικές ανάγκες, που καλύπτουν οι συμβασιούχοι, είναι στην πραγματικότητα πάγιες και διαρκείς.
δ. Με αξιολόγηση του γεγονότος ότι η τροποποίηση του άρθρου 103 παρ. 8 του Συντάγματος, με σκοπό την επιβολή απόλυτης απαγόρευσης της μετατροπής των συμβάσεων εργασίας σε συμβάσεις αορίστου χρόνου, πραγματοποιήθηκε μετά την έναρξη ισχύος της Οδηγίας 1999/70 και πριν από τη λήξη της προθεσμίας μεταφοράς της στην εσωτερική νομοθεσία.
ΙΙΙ. Βέβαια το πρόβλημα των συμβασιούχων ως έντονα κοινωνικό αναδεικνύει την παθογένεια των μεθόδων πρόσληψης στον δημόσιο τομέα εξαιτίας της άσκησης μικροπολιτικών επιλογών -αντί της υπεύθυνης αντιμετώπισης της ανεργίας-, έτσι δε αυτό αναζητεί λύσεις θεσμικές και πολιτικές, τις οποίες καλούνται να δώσουν όποιοι προεκλογικά είχαν υποσχεθεί, μετεκλογικά, όμως, λησμόνησαν και, ως να μην έφτανε μάλιστα η ασυνέπειά τους αυτή, μετά την έκδοση της πρόσφατης απόφασης του ΔΕΚ, θριαμβολογούν και αναφέρονται χωρίς σύνεση σε αποφάσεις ανώτατων ελληνικών δικαστηρίων, οι οποίες, όμως, αντί να δικαιώσουν, έκλεισαν ερμητικά τις πόρτες δικαίωσης των συμβασιούχων.
Παρασκευή 24 Απριλίου 2009
Από την εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
http://www.makthes.gr/index.php?name=News&file=article&sid=37431
Αχτίδα ελπίδας για 200.000 συμβασιούχους από το ευρωπαϊκό δικαστήριο
Εντός του δημόσιου τομέα με σχέσεις εργασίας αορίστου χρόνου ενδέχεται να βρεθούν οι 200.000 και πλέον συμβασιούχοι που εξαιρέθηκαν από το προεδρικό διάταγμα Παυλόπουλου του 2004.
Το “πράσινο φως” για να προχωρήσουν τα ελληνικά δικαστήρια στην πιθανή δικαίωση των προσφυγών που έχουν καταθέσει οι συμβασιούχοι έρχεται από το Λουξεμβούργο και το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΔΕΚ), που χθες εξέδωσε την επίσημη απόφασή του για προδικαστικά ερωτήματα που κατέθεσε το Μονομελές Πρωτοδικείου Ρεθύμνου. Από την απόφαση προκύπτει ότι οι ελληνικές δικαστικές αρχές μπορούν και οφείλουν να εξετάσουν όλες τις δυνατότητες που έχουν για να προστατεύσουν τους συμβασιούχους σύμφωνα με τη σχετική κοινοτική οδηγία 1999/70 ως ένα βαθμό ανεξάρτητα από τις αυστηρές ρήτρες που έχει θέσει το προεδρικό διάταγμα Παυλόπουλου.
Σύμφωνα με την απόφαση, οι έλληνες δικαστές, ερμηνεύοντας το εθνικό δίκαιο της χώρας μας σύμφωνα με την οδηγία 1999/70, θα πρέπει να παραμερίσουν τις μη συμβατές προς αυτή νομικές διατάξεις που οδηγούν σε υποβάθμιση του επιπέδου προστασίας των εργαζομένων ορισμένου χρόνου. Σύμφωνα με την απόφαση του ΔΕΚ, ο έλληνας δικαστής θα πρέπει να διερευνήσει αν οι εργαζόμενοι ορισμένου χρόνου κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες και όχι πρόσκαιρες, επείγουσες ή έκτακτες. Αν και το ΔΕΚ στην απόφασή του δεν εντοπίζει μη συμβατές με το κοινοτικό δίκαιο διατάξεις στο προεδρικό διάταγμα Παυλόπουλου, αναγνωρίζει εμμέσως ότι η εφαρμογή του περιόρισε τη δυνατότητα μετατροπής των συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου σε συμβάσεις αορίστου χρόνου στο δημόσιο τομέα και την απέκλεισε πλήρως για το μέλλον. Η απόφαση του ΔΕΚ αποτελεί αντικείμενο μελέτης στο υπουργείο Εσωτερικών, το οποίο καλείται πλέον είτε να δεχτεί τις αποφάσεις των ελληνικών δικαστηρίων είτε να προχωρήσει σε νέο προεδρικό διάταγμα για ορισμένες κατηγορίες συμβασιούχων που δεν έγιναν αορίστου χρόνου.
* Η ΑΔΕΔΥ σε ανακοίνωσή της υποστηρίζει ότι η αναπομπή της υπόθεσης στα ελληνικά δικαστήρια από το ΔΕΚ αποτελεί ήττα για την κυβέρνηση στους χειρισμούς που ακολούθησε, για να αποκλείσει από το δημόσιο δεκάδες χιλιάδες συμβασιούχους που κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες.
Απρ 24, 2009
Αχτίδα ελπίδας για 200.000 συμβασιούχους από το ευρωπαϊκό δικαστήριο
Εντός του δημόσιου τομέα με σχέσεις εργασίας αορίστου χρόνου ενδέχεται να βρεθούν οι 200.000 και πλέον συμβασιούχοι που εξαιρέθηκαν από το προεδρικό διάταγμα Παυλόπουλου του 2004.
Το “πράσινο φως” για να προχωρήσουν τα ελληνικά δικαστήρια στην πιθανή δικαίωση των προσφυγών που έχουν καταθέσει οι συμβασιούχοι έρχεται από το Λουξεμβούργο και το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΔΕΚ), που χθες εξέδωσε την επίσημη απόφασή του για προδικαστικά ερωτήματα που κατέθεσε το Μονομελές Πρωτοδικείου Ρεθύμνου. Από την απόφαση προκύπτει ότι οι ελληνικές δικαστικές αρχές μπορούν και οφείλουν να εξετάσουν όλες τις δυνατότητες που έχουν για να προστατεύσουν τους συμβασιούχους σύμφωνα με τη σχετική κοινοτική οδηγία 1999/70 ως ένα βαθμό ανεξάρτητα από τις αυστηρές ρήτρες που έχει θέσει το προεδρικό διάταγμα Παυλόπουλου.
Σύμφωνα με την απόφαση, οι έλληνες δικαστές, ερμηνεύοντας το εθνικό δίκαιο της χώρας μας σύμφωνα με την οδηγία 1999/70, θα πρέπει να παραμερίσουν τις μη συμβατές προς αυτή νομικές διατάξεις που οδηγούν σε υποβάθμιση του επιπέδου προστασίας των εργαζομένων ορισμένου χρόνου. Σύμφωνα με την απόφαση του ΔΕΚ, ο έλληνας δικαστής θα πρέπει να διερευνήσει αν οι εργαζόμενοι ορισμένου χρόνου κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες και όχι πρόσκαιρες, επείγουσες ή έκτακτες. Αν και το ΔΕΚ στην απόφασή του δεν εντοπίζει μη συμβατές με το κοινοτικό δίκαιο διατάξεις στο προεδρικό διάταγμα Παυλόπουλου, αναγνωρίζει εμμέσως ότι η εφαρμογή του περιόρισε τη δυνατότητα μετατροπής των συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου σε συμβάσεις αορίστου χρόνου στο δημόσιο τομέα και την απέκλεισε πλήρως για το μέλλον. Η απόφαση του ΔΕΚ αποτελεί αντικείμενο μελέτης στο υπουργείο Εσωτερικών, το οποίο καλείται πλέον είτε να δεχτεί τις αποφάσεις των ελληνικών δικαστηρίων είτε να προχωρήσει σε νέο προεδρικό διάταγμα για ορισμένες κατηγορίες συμβασιούχων που δεν έγιναν αορίστου χρόνου.
* Η ΑΔΕΔΥ σε ανακοίνωσή της υποστηρίζει ότι η αναπομπή της υπόθεσης στα ελληνικά δικαστήρια από το ΔΕΚ αποτελεί ήττα για την κυβέρνηση στους χειρισμούς που ακολούθησε, για να αποκλείσει από το δημόσιο δεκάδες χιλιάδες συμβασιούχους που κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες.
Απρ 24, 2009
Άρθρο από την Ελευθεροτυπία
http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=37781
«Φάπα» σε Σανιδά για συμβασιούχους
Των ΚΩΣΤΑ ΜΟΣΧΟΝΑ ΕΛΕΝΗΣ ΔΕΛΒΙΝΙΩΤΗ
Ράπισμα στην παρέμβαση του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου κ. Σανιδά στο θέμα των συμβασιούχων και ανατροπή στην πράξη των δικονομικών δεδομένων αποτελεί η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου (τρίτο Τμήμα) για τους συμβασιούχους που ανακοινώθηκε χθες.
Με την απόφαση αυτή παρέχεται η πρωτοβουλία στους Ελληνες δικαστές να κρίνουν ξεχωριστά την υπόθεση κάθε εργαζόμενου-συμβασιούχου και να αποφανθούν αν παραβιάζεται το πνεύμα της Ευρωπαϊκής Οδηγίας. Σημαντικό είναι επίσης το γεγονός ότι στην απόφαση αναφέρεται ότι ο νόμος 2112 που υπάρχει ήδη από το 1920 αποτελεί ισοδύναμο νομοθετικά μέτρο για την προστασία των συμβασιούχων που απασχολούνται με συμβάσεις έργου. Ο νόμος αυτός ορίζει ως λυδία λίθο της μονιμοποίησης ή όχι των εργαζομένων την απασχόληση σε πάγιες και διαρκείς ανάγκες της υπηρεσίας.
Είναι σίγουρο ότι με βάση τα νέα δεδομένα μπορούν να διεκδικήσουν τη δικαίωσή τους στα δικαστήρια με πολλές πιθανότητες μονιμοποίησης μεγάλες κατηγορίες εργαζομένων όπως οι 5.500 πυροσβέστες και οι περίπου 4.000 εργαζόμενοι στο υπουργείο Πολιτισμού, στους οποίους, με απόφαση της Βουλής, ύστερα από ρύθμιση που προώθησε ο υπουργός Αντώνης Σαμαράς μετά τις κινητοποιήσεις τους στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης, η σύμβασή τους παρατάθηκε μέχρι το τέλος του χρόνου.
Το όλο θέμα έφτασε στο Ευρωδικαστήριο μετά από προσφυγή 14 εργαζομένων στο Δήμο Γεροποτάμου στο Μονομελές Πρωτοδικείο Ρεθύμνης. Οι 14 εργαζόμενοι συνήψαν το 2005 συμβάσεις ορισμένου χρόνου -ορισμένοι διαδοχικές- οι οποίες δεν ανανεώθηκαν μετά τη λήξη τους. Ζήτησαν λοιπόν, με την προσφυγή τους να χαρακτηριστούν συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου με το επιχείρημα ότι κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Το Μονομελές Πρωτοδικείο Ρεθύμνης όμως παρέπεμψε το θέμα στο Ευρωδικαστήριο, το οποίο κλήθηκε να απαντήσει εάν το διάταγμα 164/2004 είναι σύμφωνο με την κοινοτική νομοθεσία και ειδικότερα με τις διατάξεις της συμφωνίας πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου, η οποία ενσωματώθηκε στην κοινοτική οδηγία 1999/70. Αυτή η συμφωνία-πλαίσιο έχει στόχο την αποφυγή καταχρηστικής χρησιμοποίησης διαδοχικών συμβάσεων ορισμένου χρόνου για την κάλυψη πάγιων και διαρκών αναγκών.
Η απόφαση του Ευρωδικαστηρίου υπενθυμίζει ότι όταν στη νομοθεσία κάθε κράτους-μέλους προβλέπονται μέτρα που αποτρέπουν την καταχρηστική χρησιμοποίηση συμβάσεων έργου, τότε η συμφωνία-πλαίσιο δεν αποτελεί κώλυμα για την εφαρμογή κανόνων της εθνικής νομοθεσίας που απαγορεύει να μετατρέπεται η σύμβαση έργου σε σύμβαση αορίστου. Δηλαδή για το Ευρωδικαστήριο η απόλυτη απαγόρευση της μετατροπής μιας σύμβασης έργου σε σύμβαση αορίστου χρόνου δεν έρχεται σε αντίθεση με την κοινοτική νομοθεσία. Αντίθετα, το Ευρωδικαστήριο δίνει στον εθνικό δικαστή τη δυνατότητα να εκτιμήσει κατά περίπτωση τις υποθέσεις των συμβασιούχων και να αποφανθεί για τη μονιμοποίησή τους ή όχι.
Σχετικά με το θέμα ο εργατολόγος Χρήστος Νικολουτσόπουλος δηλώνει: «Το πρόβλημα στην Ελλάδα ήταν η άρνηση ορισμένων δικαστηρίων να δουν τα αίτια και τις ενδεχόμενες λύσεις του προβλήματος με γνώμονα την αποτελεσματική προστασία των συμβασιούχων, που είναι και η ουσία του νόμου, και η προσκόλλησή τους σε μια τυπική ανάγνωση των διατάξεων. Μετά την απόφαση αυτή του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων -συνεχίζει ο κ. Νικολουτσόπουλος- είναι επιβεβλημένο τα ελληνικά δικαστήρια να αντιμετωπίσουν ουσιαστικά το πρόβλημα, απαλλαγμένα από προκαταλήψεις και απολυτότητες». *
«Φάπα» σε Σανιδά για συμβασιούχους
Των ΚΩΣΤΑ ΜΟΣΧΟΝΑ ΕΛΕΝΗΣ ΔΕΛΒΙΝΙΩΤΗ
Ράπισμα στην παρέμβαση του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου κ. Σανιδά στο θέμα των συμβασιούχων και ανατροπή στην πράξη των δικονομικών δεδομένων αποτελεί η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου (τρίτο Τμήμα) για τους συμβασιούχους που ανακοινώθηκε χθες.
Με την απόφαση αυτή παρέχεται η πρωτοβουλία στους Ελληνες δικαστές να κρίνουν ξεχωριστά την υπόθεση κάθε εργαζόμενου-συμβασιούχου και να αποφανθούν αν παραβιάζεται το πνεύμα της Ευρωπαϊκής Οδηγίας. Σημαντικό είναι επίσης το γεγονός ότι στην απόφαση αναφέρεται ότι ο νόμος 2112 που υπάρχει ήδη από το 1920 αποτελεί ισοδύναμο νομοθετικά μέτρο για την προστασία των συμβασιούχων που απασχολούνται με συμβάσεις έργου. Ο νόμος αυτός ορίζει ως λυδία λίθο της μονιμοποίησης ή όχι των εργαζομένων την απασχόληση σε πάγιες και διαρκείς ανάγκες της υπηρεσίας.
Είναι σίγουρο ότι με βάση τα νέα δεδομένα μπορούν να διεκδικήσουν τη δικαίωσή τους στα δικαστήρια με πολλές πιθανότητες μονιμοποίησης μεγάλες κατηγορίες εργαζομένων όπως οι 5.500 πυροσβέστες και οι περίπου 4.000 εργαζόμενοι στο υπουργείο Πολιτισμού, στους οποίους, με απόφαση της Βουλής, ύστερα από ρύθμιση που προώθησε ο υπουργός Αντώνης Σαμαράς μετά τις κινητοποιήσεις τους στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης, η σύμβασή τους παρατάθηκε μέχρι το τέλος του χρόνου.
Το όλο θέμα έφτασε στο Ευρωδικαστήριο μετά από προσφυγή 14 εργαζομένων στο Δήμο Γεροποτάμου στο Μονομελές Πρωτοδικείο Ρεθύμνης. Οι 14 εργαζόμενοι συνήψαν το 2005 συμβάσεις ορισμένου χρόνου -ορισμένοι διαδοχικές- οι οποίες δεν ανανεώθηκαν μετά τη λήξη τους. Ζήτησαν λοιπόν, με την προσφυγή τους να χαρακτηριστούν συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου με το επιχείρημα ότι κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Το Μονομελές Πρωτοδικείο Ρεθύμνης όμως παρέπεμψε το θέμα στο Ευρωδικαστήριο, το οποίο κλήθηκε να απαντήσει εάν το διάταγμα 164/2004 είναι σύμφωνο με την κοινοτική νομοθεσία και ειδικότερα με τις διατάξεις της συμφωνίας πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου, η οποία ενσωματώθηκε στην κοινοτική οδηγία 1999/70. Αυτή η συμφωνία-πλαίσιο έχει στόχο την αποφυγή καταχρηστικής χρησιμοποίησης διαδοχικών συμβάσεων ορισμένου χρόνου για την κάλυψη πάγιων και διαρκών αναγκών.
Η απόφαση του Ευρωδικαστηρίου υπενθυμίζει ότι όταν στη νομοθεσία κάθε κράτους-μέλους προβλέπονται μέτρα που αποτρέπουν την καταχρηστική χρησιμοποίηση συμβάσεων έργου, τότε η συμφωνία-πλαίσιο δεν αποτελεί κώλυμα για την εφαρμογή κανόνων της εθνικής νομοθεσίας που απαγορεύει να μετατρέπεται η σύμβαση έργου σε σύμβαση αορίστου. Δηλαδή για το Ευρωδικαστήριο η απόλυτη απαγόρευση της μετατροπής μιας σύμβασης έργου σε σύμβαση αορίστου χρόνου δεν έρχεται σε αντίθεση με την κοινοτική νομοθεσία. Αντίθετα, το Ευρωδικαστήριο δίνει στον εθνικό δικαστή τη δυνατότητα να εκτιμήσει κατά περίπτωση τις υποθέσεις των συμβασιούχων και να αποφανθεί για τη μονιμοποίησή τους ή όχι.
Σχετικά με το θέμα ο εργατολόγος Χρήστος Νικολουτσόπουλος δηλώνει: «Το πρόβλημα στην Ελλάδα ήταν η άρνηση ορισμένων δικαστηρίων να δουν τα αίτια και τις ενδεχόμενες λύσεις του προβλήματος με γνώμονα την αποτελεσματική προστασία των συμβασιούχων, που είναι και η ουσία του νόμου, και η προσκόλλησή τους σε μια τυπική ανάγνωση των διατάξεων. Μετά την απόφαση αυτή του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων -συνεχίζει ο κ. Νικολουτσόπουλος- είναι επιβεβλημένο τα ελληνικά δικαστήρια να αντιμετωπίσουν ουσιαστικά το πρόβλημα, απαλλαγμένα από προκαταλήψεις και απολυτότητες». *
Άρθρο από www.ANT1online.gr
www.ANT1online.gr
Ανοίγει ο δρόμος των προσφυγών για συμβασιούχους
Το δρόμο των προσφυγών ανοίγει για χιλιάδες συμβασιούχους απόφαση του ευρωπαϊκού δικαστηρίου, σύμφωνα με την οποία σε ότι αφορά στη μονιμοποίησή τους το εθνικό δίκαιο υπερισχύει του κοινοτικού.
Όπως είπε, μιλώντας στον ΑΝΤ1, ο καθηγητής Εργατικού Δικαίου Αλέξης Μητρόπουλος, ανοίγει ο δρόμος των προσφυγών στα δικαστήρια όχι μόνο για όσους συμβασιούχους εξαιρέθηκαν με το νόμο Παυλόπουλου αλλά και για χιλιάδες ακόμη ανθρώπους.
Ο κ. Μητρόπουλος πρόσθεσε ότι χρειάζεται νέα πολιτική ρύθμιση για να μην ταλαιπωρείται ο κόσμος στα δικαστήρια.
Ανοίγει ο δρόμος των προσφυγών για συμβασιούχους
Το δρόμο των προσφυγών ανοίγει για χιλιάδες συμβασιούχους απόφαση του ευρωπαϊκού δικαστηρίου, σύμφωνα με την οποία σε ότι αφορά στη μονιμοποίησή τους το εθνικό δίκαιο υπερισχύει του κοινοτικού.
Όπως είπε, μιλώντας στον ΑΝΤ1, ο καθηγητής Εργατικού Δικαίου Αλέξης Μητρόπουλος, ανοίγει ο δρόμος των προσφυγών στα δικαστήρια όχι μόνο για όσους συμβασιούχους εξαιρέθηκαν με το νόμο Παυλόπουλου αλλά και για χιλιάδες ακόμη ανθρώπους.
Ο κ. Μητρόπουλος πρόσθεσε ότι χρειάζεται νέα πολιτική ρύθμιση για να μην ταλαιπωρείται ο κόσμος στα δικαστήρια.
Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ
ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΡΤΗΜΕΝΗ ΣΤΟ SITE:
http://groups.google.com/group/symvasiouxoipk/files
με τον τιτλο: 2009-04-24 Απόφαση_του_Ευρωπαϊκού_Δικαστηρίου_για_τους_συμβασιούχους.pdf
http://groups.google.com/group/symvasiouxoipk/files
με τον τιτλο: 2009-04-24 Απόφαση_του_Ευρωπαϊκού_Δικαστηρίου_για_τους_συμβασιούχους.pdf
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΤΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ 24/04/2009
1. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, κατ' αρχήν, θεωρεί ότι το Προεδρικό Διάταγμα 164 του 2004 είναι σύμφωνο με την κοινοτική οδηγία 70/1999. (όλες οι πηγές)
2. Η υφιστάμενη νομοθεσία δεν αντιβαίνει την αντίστοιχη κοινοτική, αλλά θα πρέπει να αποδειχθεί κατά πόσον εφαρμόζεται ορθά αναφορικά με την αποτροπή της κατάχρησης διαδοχικών συμβάσεων από το Δημόσιο. (καθημερινή)
3. Τα ελληνικά δικαστήρια είναι εκείνα που θα αποφασίσουν εάν η χρησιμοποίηση διαδοχικών συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου αποτελεί καταχρηστική πρακτική (ελευθεροτυπία)
4. υπάρχει ρήτρα της συμφωνίας-πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου, η οποία δεν απαγορεύει στα κράτη - μέλη να προχωρούν σε ρυθμίσεις όπως εκείνη του ελληνικού Προεδρικού Διατάγματος 164/2004 για τους συμβασιούχους. (ελευθεροτυπία)
5. Το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων σημειώνει ότι η εφαρμογή αυτής της συμφωνίας-πλαισίου μέσω του προεδρικού διατάγματος δεν μπορεί να οδηγήσει στην υποβάθμιση της προστασίας που ίσχυε προηγουμένως για τους εργαζόμενους. (ελευθεροτυπία)
6. τα δικαστήρια έχουν τη δυνατότητα να κρίνουν όχι μόνο σύμφωνα με το Διάταγμα Παυλόπουλου, με το οποίο ενσωματώθηκε η κοινοτική Οδηγία, αλλά εάν «πρέπει να εφαρμοστεί, αντί για ορισμένες από τις εν λόγω διατάξεις του εσωτερικού δικαίου, κάποιο 'ισοδύναμο νομοθετικό μέτρο'». (in.gr site)
7. το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο εναποθέτει στα ελληνικά δικαστήρια να κρίνουν αν πρέπει ή όχι να εφαρμοστεί και με ποιο τρόπο, ο νόμος 2112/1920. (ριζοσπάστης)
8. για τους εργαζομένους που συνήψαν μια σύμβαση, η οποία δεν ανανεώθηκε μετά τη λήξη της, δεν τίθεται κανένα θέμα περαιτέρω εξέτασης της προσφυγής τους ούτε επιβολής κυρώσεων ακόμη και αν μια τέτοια σύμβαση καλύπτει στην πραγματικότητα πάγιες και διαρκείς ανάγκες του εργοδότη, ο συμβασιούχος εν προκειμένω δεν μπορεί να ζητήσει τη μετατροπή της σύμβασής του από ορισμένου χρόνου σε αορίστου. (σχεδόν όλες οι πηγές)
9. Η απόφαση του ευρωδικαστηρίου δεν αποκλείει μια νέα ρύθμιση, ενόψει ευρωεκλογών, που θα αφορά σε ένα πολύ μικρό τμήμα των συμβασιούχων συγκριτικά με τους εκατοντάδες χιλιάδες που απασχολούνται στο δημόσιο τομέα. (ριζοσπάστης)
10. Για «δυνατό και ισχυρό ράπισμα της κυβερνητικής πολιτικής» κάνει λόγο ο εργατολόγος Δημήτρης Περπατάρης αναφερόμενος στην απόφαση και καλεί τους Έλληνες δικαστές να συναισθανθούν τις ευθύνες τους «για την άρση μιας πανευρωπαϊκά πρωτόγνωρης εργασιακής και οικονομικής ομηρείας δεκαετιών, την οποία εναποθέτει στη δίκαιη κρίση τους το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο». Παράλληλα, ζητεί από την κυβέρνηση να επιδείξει την ίδια σπουδή συμμόρφωσης που έδειξε με την απόφαση του ΔΕΚ για τα όρια συνταξιοδότησης ανδρών και γυναικών στο Δημόσιο. Ωστόσο, σχολιάζοντας την απόφαση, το υπουργείο Εσωτερικών κάνει λόγο για δικαίωση της πολιτικής της κυβέρνησης Καραμανλή και επικεντρώνεται στο σημείο όπου το Ευρωδικαστήριο κρίνει πως το Διάταγμα Παυλόπουλου είναι σύμφωνο με το πλαίσιο της κοινοτικής Οδηγίας. Αποφεύγει, αντιθέτως, αναφορά στην αρμοδιότητα των δικαστηρίων να κρίνουν για τη μονιμοποίηση, παραπέμποντας στις ρυθμίσεις που ισχύουν και στις αποφάσεις Αρείου Πάγου, ΣτΕ και Ελεγκτικού Συνεδρίου. (madata site)
11. Σχετικά με το θέμα ο εργατολόγος Χρήστος Νικολουτσόπουλος δηλώνει: «Το πρόβλημα στην Ελλάδα ήταν η άρνηση ορισμένων δικαστηρίων να δουν τα αίτια και τις ενδεχόμενες λύσεις του προβλήματος με γνώμονα την αποτελεσματική προστασία των συμβασιούχων, που είναι και η ουσία του νόμου, και η προσκόλλησή τους σε μια τυπική ανάγνωση των διατάξεων. Μετά την απόφαση αυτή του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων -συνεχίζει ο κ. Νικολουτσόπουλος- είναι επιβεβλημένο τα ελληνικά δικαστήρια να αντιμετωπίσουν ουσιαστικά το πρόβλημα, απαλλαγμένα από προκαταλήψεις και απολυτότητες». (ελευθεροτυπία)
12. Όπως είπε, μιλώντας στον ΑΝΤ1, ο καθηγητής Εργατικού Δικαίου Αλέξης Μητρόπουλος, ανοίγει ο δρόμος των προσφυγών στα δικαστήρια όχι μόνο για όσους συμβασιούχους εξαιρέθηκαν με το νόμο Παυλόπουλου αλλά και για χιλιάδες ακόμη ανθρώπους.
Ο κ. Μητρόπουλος πρόσθεσε ότι χρειάζεται νέα πολιτική ρύθμιση για να μην ταλαιπωρείται ο κόσμος στα δικαστήρια. (ANT1.gr)
13. Και τέλος μία περίεργη διαπίστωση του Ελεύθερου τύπου «το υπουργείο Εσωτερικών δεν μπορεί πλέον να εκδώσει παρόμοιο Προεδρικό Διάταγμα με το 164/04, εκτός και αν γίνει αλλαγή στο Σύνταγμα το οποίο απαγορεύει τη μετατροπή των συμβάσεων από ορισμένου χρόνου σε αορίστου. (ελεύθερος τύπος )
2. Η υφιστάμενη νομοθεσία δεν αντιβαίνει την αντίστοιχη κοινοτική, αλλά θα πρέπει να αποδειχθεί κατά πόσον εφαρμόζεται ορθά αναφορικά με την αποτροπή της κατάχρησης διαδοχικών συμβάσεων από το Δημόσιο. (καθημερινή)
3. Τα ελληνικά δικαστήρια είναι εκείνα που θα αποφασίσουν εάν η χρησιμοποίηση διαδοχικών συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου αποτελεί καταχρηστική πρακτική (ελευθεροτυπία)
4. υπάρχει ρήτρα της συμφωνίας-πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου, η οποία δεν απαγορεύει στα κράτη - μέλη να προχωρούν σε ρυθμίσεις όπως εκείνη του ελληνικού Προεδρικού Διατάγματος 164/2004 για τους συμβασιούχους. (ελευθεροτυπία)
5. Το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων σημειώνει ότι η εφαρμογή αυτής της συμφωνίας-πλαισίου μέσω του προεδρικού διατάγματος δεν μπορεί να οδηγήσει στην υποβάθμιση της προστασίας που ίσχυε προηγουμένως για τους εργαζόμενους. (ελευθεροτυπία)
6. τα δικαστήρια έχουν τη δυνατότητα να κρίνουν όχι μόνο σύμφωνα με το Διάταγμα Παυλόπουλου, με το οποίο ενσωματώθηκε η κοινοτική Οδηγία, αλλά εάν «πρέπει να εφαρμοστεί, αντί για ορισμένες από τις εν λόγω διατάξεις του εσωτερικού δικαίου, κάποιο 'ισοδύναμο νομοθετικό μέτρο'». (in.gr site)
7. το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο εναποθέτει στα ελληνικά δικαστήρια να κρίνουν αν πρέπει ή όχι να εφαρμοστεί και με ποιο τρόπο, ο νόμος 2112/1920. (ριζοσπάστης)
8. για τους εργαζομένους που συνήψαν μια σύμβαση, η οποία δεν ανανεώθηκε μετά τη λήξη της, δεν τίθεται κανένα θέμα περαιτέρω εξέτασης της προσφυγής τους ούτε επιβολής κυρώσεων ακόμη και αν μια τέτοια σύμβαση καλύπτει στην πραγματικότητα πάγιες και διαρκείς ανάγκες του εργοδότη, ο συμβασιούχος εν προκειμένω δεν μπορεί να ζητήσει τη μετατροπή της σύμβασής του από ορισμένου χρόνου σε αορίστου. (σχεδόν όλες οι πηγές)
9. Η απόφαση του ευρωδικαστηρίου δεν αποκλείει μια νέα ρύθμιση, ενόψει ευρωεκλογών, που θα αφορά σε ένα πολύ μικρό τμήμα των συμβασιούχων συγκριτικά με τους εκατοντάδες χιλιάδες που απασχολούνται στο δημόσιο τομέα. (ριζοσπάστης)
10. Για «δυνατό και ισχυρό ράπισμα της κυβερνητικής πολιτικής» κάνει λόγο ο εργατολόγος Δημήτρης Περπατάρης αναφερόμενος στην απόφαση και καλεί τους Έλληνες δικαστές να συναισθανθούν τις ευθύνες τους «για την άρση μιας πανευρωπαϊκά πρωτόγνωρης εργασιακής και οικονομικής ομηρείας δεκαετιών, την οποία εναποθέτει στη δίκαιη κρίση τους το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο». Παράλληλα, ζητεί από την κυβέρνηση να επιδείξει την ίδια σπουδή συμμόρφωσης που έδειξε με την απόφαση του ΔΕΚ για τα όρια συνταξιοδότησης ανδρών και γυναικών στο Δημόσιο. Ωστόσο, σχολιάζοντας την απόφαση, το υπουργείο Εσωτερικών κάνει λόγο για δικαίωση της πολιτικής της κυβέρνησης Καραμανλή και επικεντρώνεται στο σημείο όπου το Ευρωδικαστήριο κρίνει πως το Διάταγμα Παυλόπουλου είναι σύμφωνο με το πλαίσιο της κοινοτικής Οδηγίας. Αποφεύγει, αντιθέτως, αναφορά στην αρμοδιότητα των δικαστηρίων να κρίνουν για τη μονιμοποίηση, παραπέμποντας στις ρυθμίσεις που ισχύουν και στις αποφάσεις Αρείου Πάγου, ΣτΕ και Ελεγκτικού Συνεδρίου. (madata site)
11. Σχετικά με το θέμα ο εργατολόγος Χρήστος Νικολουτσόπουλος δηλώνει: «Το πρόβλημα στην Ελλάδα ήταν η άρνηση ορισμένων δικαστηρίων να δουν τα αίτια και τις ενδεχόμενες λύσεις του προβλήματος με γνώμονα την αποτελεσματική προστασία των συμβασιούχων, που είναι και η ουσία του νόμου, και η προσκόλλησή τους σε μια τυπική ανάγνωση των διατάξεων. Μετά την απόφαση αυτή του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων -συνεχίζει ο κ. Νικολουτσόπουλος- είναι επιβεβλημένο τα ελληνικά δικαστήρια να αντιμετωπίσουν ουσιαστικά το πρόβλημα, απαλλαγμένα από προκαταλήψεις και απολυτότητες». (ελευθεροτυπία)
12. Όπως είπε, μιλώντας στον ΑΝΤ1, ο καθηγητής Εργατικού Δικαίου Αλέξης Μητρόπουλος, ανοίγει ο δρόμος των προσφυγών στα δικαστήρια όχι μόνο για όσους συμβασιούχους εξαιρέθηκαν με το νόμο Παυλόπουλου αλλά και για χιλιάδες ακόμη ανθρώπους.
Ο κ. Μητρόπουλος πρόσθεσε ότι χρειάζεται νέα πολιτική ρύθμιση για να μην ταλαιπωρείται ο κόσμος στα δικαστήρια. (ANT1.gr)
13. Και τέλος μία περίεργη διαπίστωση του Ελεύθερου τύπου «το υπουργείο Εσωτερικών δεν μπορεί πλέον να εκδώσει παρόμοιο Προεδρικό Διάταγμα με το 164/04, εκτός και αν γίνει αλλαγή στο Σύνταγμα το οποίο απαγορεύει τη μετατροπή των συμβάσεων από ορισμένου χρόνου σε αορίστου. (ελεύθερος τύπος )
Από την Ελευθεροτυπία....
Η ελληνική δικαιοσύνη αρμόδια για τους συμβασιούχους
http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=37669
Τα ελληνικά δικαστήρια είναι εκείνα που θα αποφασίσουν εάν η χρησιμοποίηση διαδοχικών συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου αποτελεί καταχρηστική πρακτική, ανέφερε το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, απαντώντας σε προδικαστικά ερωτήματα που έθεσε το Πρωτοδικείο Ρεθύμνης.
Το ευρωπαϊκό δικαστήριο σημείωσε ότι υπάρχει ρήτρα της συμφωνίας-πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου, η οποία δεν απαγορέυει στα κράτη - μέλη να προχωρούν σε ρυθμίσεις όπως εκείνη του ελληνικού Προεδρικού Διατάγματος 164/2004 για τους συμβασιούχους.
Όπως διευκρινίζει, εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο (το Πρωτοδικείο του Ρεθύμνου σε αυτήν την περίπτωση), να κρίνει εάν η ρύθμιση προβλέπει αποτελεσματικά και δεσμευτικά μέτρα πρόληψης της καταχρηστικής χρησιμοποίησης διαδοχικών συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου, καθώς και κυρώσεις που να είναι αρκούντως αποτελεσματικές και αποτρεπτικές.
Το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων σημειώνει ότι η εφαρμογή αυτής της συμφωνίας-πλαισίου μέσω του προεδρικού διατάγματος δεν μπορεί να οδηγήσει στην υποβάθμιση της προστασίας που ίσχυε προηγουμένως για τους εργαζόμενους.
... και ένα περίεργο άρθρο από τον Ελεύθερο Τύπο
Ναι στις μοριοδοτήσεις....
http://www.e-tipos.com/newsitem?id=86680
Οριστικό τέλος στην όποια προσπάθεια της κυβέρνησης για μαζική μονιμοποίηση συμβασιούχων έβαλε χθες το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Με απόφασή τους οι κοινοτικοί δικαστές επισημαίνουν ότι στο θέμα των συμβασιούχων το εθνικό Δίκαιο υπερισχύει των κοινοτικών οδηγιών. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το υπουργείο Εσωτερικών να μην μπορεί πλέον να εκδώσει παρόμοιο Προεδρικό Διάταγμα με το 164/04, εκτός και αν γίνει αλλαγή στο Σύνταγμα το οποίο απαγορεύει τη μετατροπή των συμβάσεων από ορισμένου χρόνου σε αορίστου.
Ωστόσο στην απόφασή του το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο βρίσκει σύννομη τη διαδικασία της μοριοδότησης που ακολουθεί από το 2005 το υπουργείο Εσωτερικών για τη μονιμοποίηση των συμβασιούχων. Στην ίδια απόφαση ανακοινώθηκε ότι το Προεδρικό Διάταγμα 164/2004 δεν παραβιάζει την κοινοτική νομοθεσία, αλλά η ελληνική Δικαιοσύνη θα πρέπει να εξετάζει κατά περίπτωση εάν γίνεται κατάχρηση διαδοχικών συμβάσεων ώστε να μπορεί κάποιος συμβασιούχος με ατομική προσφυγή να μονιμοποιηθεί. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο κατέληξε χθες στην πιο πάνω απόφαση απαντώντας σε σχετικά ερωτήματα του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρεθύμνης στο οποίο είχαν προσφύγει 14 συμβασιούχοι του Δήμου Γεροποτάμου Ρεθύμνης. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο κλήθηκε να κρίνει εάν το διάταγμα Παυλόπουλου είναι σύμφωνο με την κοινοτική νομοθεσία και ειδικότερα με τις διατάξεις της συμφωνίας - πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου μεταξύ Ευρωπαίων εργοδοτών και εργαζομένων του 1999, η οποία ενσωματώθηκε στο παράρτημα της κοινοτικής οδηγίας 1999/70. Η εν λόγω συμφωνία-πλαίσιο αποσκοπεί στην αποφυγή καταχρηστικής χρησιμοποίησης διαδοχικών συμβάσεων ορισμένου χρόνου για την εξυπηρέτηση πάγιων αναγκών.
Πάντως, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο κρίνει ότι δεν αντίκειται στην κοινοτική νομοθεσία η απόλυτη απαγόρευση της μετατροπής μιας σύμβασης ορισμένου χρόνου σε αορίστου. Από εκεί και πέρα, όμως, εναπόκειται, όπως τονίζει, στο εθνικό δικαστήριο να εκτιμήσει, κατά περίπτωση, κατά πόσον η εφαρμογή στην πράξη των παραπάνω καθιστά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας κατάλληλο μέτρο για να αποτρέπεται ή και να τιμωρείται η καταχρηστική χρησιμοποίηση διαδοχικών συμβάσεων.
Αντίθετα για τους εργαζομένους που συνήψαν μια σύμβαση, η οποία δεν ανανεώθηκε μετά τη λήξη της, δεν τίθεται κανένα θέμα περαιτέρω εξέτασης της προσφυγής τους ούτε επιβολής κυρώσεων ακόμη και αν μια τέτοια σύμβαση καλύπτει στην πραγματικότητα πάγιες και διαρκείς ανάγκες του εργοδότη. Δηλαδή ο συμβασιούχος εν προκειμένω δεν μπορεί να ζητήσει τη μετατροπή της σύμβασής του από ορισμένου χρόνου σε αορίστου.
http://www.e-tipos.com/newsitem?id=86680
Παρασκευή, 24.04.09
Ωστόσο στην απόφασή του το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο βρίσκει σύννομη τη διαδικασία της μοριοδότησης που ακολουθεί από το 2005 το υπουργείο Εσωτερικών για τη μονιμοποίηση των συμβασιούχων. Στην ίδια απόφαση ανακοινώθηκε ότι το Προεδρικό Διάταγμα 164/2004 δεν παραβιάζει την κοινοτική νομοθεσία, αλλά η ελληνική Δικαιοσύνη θα πρέπει να εξετάζει κατά περίπτωση εάν γίνεται κατάχρηση διαδοχικών συμβάσεων ώστε να μπορεί κάποιος συμβασιούχος με ατομική προσφυγή να μονιμοποιηθεί. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο κατέληξε χθες στην πιο πάνω απόφαση απαντώντας σε σχετικά ερωτήματα του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρεθύμνης στο οποίο είχαν προσφύγει 14 συμβασιούχοι του Δήμου Γεροποτάμου Ρεθύμνης. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο κλήθηκε να κρίνει εάν το διάταγμα Παυλόπουλου είναι σύμφωνο με την κοινοτική νομοθεσία και ειδικότερα με τις διατάξεις της συμφωνίας - πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου μεταξύ Ευρωπαίων εργοδοτών και εργαζομένων του 1999, η οποία ενσωματώθηκε στο παράρτημα της κοινοτικής οδηγίας 1999/70. Η εν λόγω συμφωνία-πλαίσιο αποσκοπεί στην αποφυγή καταχρηστικής χρησιμοποίησης διαδοχικών συμβάσεων ορισμένου χρόνου για την εξυπηρέτηση πάγιων αναγκών.
Πάντως, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο κρίνει ότι δεν αντίκειται στην κοινοτική νομοθεσία η απόλυτη απαγόρευση της μετατροπής μιας σύμβασης ορισμένου χρόνου σε αορίστου. Από εκεί και πέρα, όμως, εναπόκειται, όπως τονίζει, στο εθνικό δικαστήριο να εκτιμήσει, κατά περίπτωση, κατά πόσον η εφαρμογή στην πράξη των παραπάνω καθιστά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας κατάλληλο μέτρο για να αποτρέπεται ή και να τιμωρείται η καταχρηστική χρησιμοποίηση διαδοχικών συμβάσεων.
Αντίθετα για τους εργαζομένους που συνήψαν μια σύμβαση, η οποία δεν ανανεώθηκε μετά τη λήξη της, δεν τίθεται κανένα θέμα περαιτέρω εξέτασης της προσφυγής τους ούτε επιβολής κυρώσεων ακόμη και αν μια τέτοια σύμβαση καλύπτει στην πραγματικότητα πάγιες και διαρκείς ανάγκες του εργοδότη. Δηλαδή ο συμβασιούχος εν προκειμένω δεν μπορεί να ζητήσει τη μετατροπή της σύμβασής του από ορισμένου χρόνου σε αορίστου.
άρθρο από το Ριζοσπάστη...
ΕΥΡΩΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΥΣ Ρίχνει νερό στο μύλο του αποπροσανατολισμού
http://www1.rizospastis.gr/page.do?publDate=24/4/2009&id=10911&pageNo=15&direction=1
http://www1.rizospastis.gr/page.do?publDate=24/4/2009&id=10911&pageNo=15&direction=1
Με χτεσινή του απόφαση, δίνει νέα τροφή στα δικηγορικά γραφεία και στα κόμματα εκείνα που επενδύουν εκλογικά στην εργασιακή ομηρία
 Motion Team |
Το σίγουρο είναι ότι μια καινούρια φάμπρικα δικαστικών προσφυγών θα ανοίξει και μόνο προς όφελος των συμβασιούχων δεν θα είναι. Και τούτο επειδή η εξασφάλιση του δικαιώματος στη μόνιμη και σταθερή εργασία είναι πρωτίστως πολιτικό ζήτημα και όχι νομικό. Είναι καθαρό ότι η στρατηγική επιλογή της κυβέρνησης της ΝΔ, όσο και των προηγούμενων του ΠΑΣΟΚ, είναι να γιγαντώνουν τις στρατιές των συμβασιούχων και να διαιωνίζουν το καθεστώς πολιτικής και εργασιακής ομηρίας τους.
Η απόφαση του ευρωδικαστηρίου δεν αποκλείει μια νέα ρύθμιση, ενόψει ευρωεκλογών, που θα αφορά σε ένα πολύ μικρό τμήμα των συμβασιούχων συγκριτικά με τους εκατοντάδες χιλιάδες που απασχολούνται στο δημόσιο τομέα. Η γνωμοδότηση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου προκλήθηκε από ερωτήματα που διατύπωσε ελληνικό δικαστήριο σχετικά με συγκεκριμένη υπόθεση συμβασιούχων στην Κρήτη, που διεκδικούν τη μετατροπή των συμβάσεών τους.
Το ελληνικό δικαστήριο, ουσιαστικά, διατύπωσε ερωτήματα σχετικά με τον τρόπο ερμηνείας και εφαρμογής:
- Του Προεδρικού Διατάγματος 164/2004 για τους συμβασιούχους στο Δημόσιο.
- Του άρθρου 103 του Συντάγματος που απαγορεύει την μονιμοποίηση των συμβασιούχων ορισμένου χρόνου.
- Της κοινοτικής οδηγίας 70/1999.
- Του νόμου 2112/1920 (μεταξύ άλλων καθορίζει την εργασιακή σχέση σύμφωνα με την πραγματική φύση της εργασίας).
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, κατ' αρχήν, θεωρεί ότι το Προεδρικό Διάταγμα 164 του 2004 είναι σύμφωνο με την κοινοτική οδηγία 70/1999. Υπενθυμίζουμε ότι η κοινοτική οδηγία σε καμιά περίπτωση δεν προβλέπει, ούτε επιβάλλει, όπως ισχυρίζονται οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΝ, τη μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου. Στην ίδια ακριβώς κατεύθυνση κινείται και το Προεδρικό Διάταγμα 164 που στέρησε το δικαίωμα της μόνιμης και σταθερής εργασίας από χιλιάδες συμβασιούχους.
Σχετικά με το άρθρο 103 του Συντάγματος, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο εκτιμά ότι αυτό ισχύει μετά την κοινοτική οδηγία. Διαπίστωση πάντως που στερείται νοήματος καθώς η λογική του συνταγματικού άρθρου δεν αντιβαίνει τη λογική της κοινοτικής οδηγίας. Ετσι και αλλιώς το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποφεύγει επιμελώς να μπει στη συζήτηση σχετικά με το ποια νομοθεσία υπερισχύει (η κοινοτική οδηγία ή το Σύνταγμα). Τέλος, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο εναποθέτει στα ελληνικά δικαστήρια να κρίνουν αν πρέπει ή όχι να εφαρμοστεί και με ποιο τρόπο, ο νόμος 2112/1920.
Άρθρο από την Καθημερινή
Στα ελληνικά δικαστήρια οι συμβασιούχοι
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_100065_24/04/2009_312047
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_100065_24/04/2009_312047
Του ανταποκριτή μας στις Βρυξελλες Κωνσταντινου Kαλλεργη
Στην ελληνική Δικαιοσύνη επιστρέφει ουσιαστικά το ζήτημα των συμβασιούχων μετά από χθεσινή γνωμοδότηση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, που θεωρεί ότι η υφιστάμενη νομοθεσία δεν αντιβαίνει την αντίστοιχη κοινοτική, αλλά θα πρέπει να αποδειχθεί κατά πόσον εφαρμόζεται ορθά αναφορικά με την αποτροπή της κατάχρησης διαδοχικών συμβάσεων από το Δημόσιο.
Η υπόθεση έχει να κάνει με σειρά προσφυγών συμβασιούχων της νομαρχίας Ρεθύμνης και του τοπικού δήμου Γεροποτάμου, στην ελληνική Δικαιοσύνη και αφορούν για μεν τη νομαρχία τη μη ανανέωση, το 2006, 18μηνων συμβάσεων, για δε τον δήμο Γεροποτάμου τη διαδοχική ανανέωση συμβάσεων εργασίας και έργου. Σε όλες τις περιπτώσεις οι ενάγοντες θεώρησαν ότι καλύπτουν πάγιες ανάγκες κι έτσι είτε κακώς δεν ανανεώθηκαν οι συμβάσεις τους είτε κακώς δεν μετετράπησαν μετά σειρά ανανεώσεων σε αορίστου χρόνου.
Το ελληνικό Δικαστήριο απηύθυνε προδικαστικό ερώτημα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο που με τη χθεσινή γνωμοδότησή του επισημαίνει ότι η κοινοτική και ελληνική νομοθεσία επιτρέπουν τη μη ανανέωση συμβάσεων περιορισμένου χρόνου. Εκείνο που επιχειρούν να αποτρέψουν είναι η κατάχρηση τέτοιων συμβάσεων στο Δημόσιο και τους φορείς του, για κάλυψη πάγιων αναγκών. Και κρίνει χωρίς συζήτηση νόμιμη την απόλυση συμβασιούχων που επιδιώκουν νομιμοποίηση μετά τη λήξη μιας και μόνο σύμβασης.
Για το διάταγμα «Παυλόπουλου»
Επισημαίνει έτσι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ότι το Προεδρικό Διάταγμα 164 του 2004, το λεγόμενο διάταγμα «Παυλόπουλου» από το οποίο προέκυψε η υπόθεση, είναι σύμφωνο με την αντίστοιχη κοινοτική, μεταξύ άλλων και στο ότι «δεν προβλέπει σε περίπτωση καταχρηστικής σύναψης διαδοχικών συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου στον δημόσιο τομέα, τη μετατροπή των συμβάσεων αυτών σε συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου». Εξ ίσου νόμιμη είναι αν «επιβάλλει αθροιστικές και περιοριστικές προϋποθέσεις για τη μετατροπή αυτή και αποκλείει από τα μέτρα προστασίας που προβλέπει, τους εργαζομένους που έχουν συνάψει μια πρώτη ή μία και μοναδική σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου», όπως οι απολυμένοι της νομαρχίας Ρεθύμνης. Σημειώνει μάλιστα το Δικαστήριο ότι αν και υπάρχει υποχρέωση τιμωρίας των δημοσίων αρχών που ακολουθούν καταχρηστικά τακτική διαδοχικών συμβάσεων, αυτό δεν συνεπάγεται και αυτόματη αποκατάσταση των εργαζομένων των οποίων έληξε η σύμβαση, αλλά τιμωρία εκείνων των υπηρεσιών και οργανισμών που προσέφυγαν στην τακτική των διαδοχικών συμβάσεων για να καλύψουν μόνιμες ανάγκες τους. Ομως η ύπαρξη ή όχι κατάχρησης είναι κάτι που θα πρέπει να κρίνουν τα εθνικά δικαστήρια.
Άρθρο απο το site madata
Δικαίωση των συμβασιούχων πλέον από τα Ελληνικά δικαστήρια
http://www.madata.gr/index.php/epikairotita/social/35111.html
Στην απόφαση πως σε ό,τι αφορά στη μονιμοποίηση συμβασιούχων το εθνικό δίκαιο υπερισχύει του κοινοτικού δικαίου, κατέληξε το Ευρωδικαστήριο, ανοίγοντας το δρόμο για την εκδίκαση δεκάδων υποθέσεων στα ελληνικά δικαστήρια.
Η απόφαση αυτή αποτελεί δικαίωση για χιλιάδες συμβασιούχους, όπου δεν μπορούσε να προχωρήσει η ουσιαστική εκδίκαση της υπόθεσής τους εξαιτίας της απαγόρευσης προς τα δικαστήρια να κρίνουν για τη μονιμοποίησή τους ή μη, καθώς βάσει εγκυκλίου του πρώην προέδρου του Αρείου Πάγου Ρ. Κεδίκογλου αρμόδιο για τέτοιες αποφάσεις ήταν μόνο το ΑΣΕΠ.
Σύμφωνα με τα Νέα, αρκετοί συμβασιούχοι είχαν λάβει μάλιστα και θετικές αποφάσεις δικαστηρίων, αλλά είτε οι φορείς του Δημοσίου δεν τις δέχονταν είτε το Ελεγκτικό Συνέδριο δεν ενέκρινε τα κονδύλια για τη μισθοδοσία τους.
Στην απόφαση του Ευρωδικαστηρίου δεν προβλέπεται πλέον η μετατροπή καταχρηστικών διαδοχικών συμβάσεων σε αορίστου χρόνου ή επιβάλλονται «αθροιστικές και περιοριστικές προϋποθέσεις για τη μετατροπή», ενώ παράλληλα αποκλείονται από τη μονιμοποίηση όσοι είχαν συνάψει μία και μοναδική σύμβαση και όχι αλλεπάλληλες.
Μετά την ανακοίνωση της απόφασης, το υπουργείο Εσωτερικών έκανε λόγο για δικαίωση της πολιτικής της κυβέρνησης Καραμανλή, αλλά απέφυγε να αναφερθεί στην αρμοδιότητα των δικαστηρίων να κρίνουν για τη μονιμοποίηση, παραπέμποντας στις ρυθμίσεις που ισχύουν και στις αποφάσεις Αρείου Πάγου, ΣτΕ και Ελεγκτικού Συνεδρίου.
Σημειώνεται ότι μεταξύ των τροποποιήσεων στις οποίες γίνεται αναφορά και στην απόφαση του ΔΕΚ δεν προβλέπεται πλέον η μετατροπή καταχρηστικών διαδοχικών συμβάσεων σε αορίστου χρόνου ή επιβάλλονται «αθροιστικές και περιοριστικές προϋποθέσεις για τη μετατροπή», ενώ παράλληλα αποκλείονται από τη μονιμοποίηση όσοι είχαν συνάψει μία και μοναδική σύμβαση και όχι αλλεπάλληλες.
Για «δυνατό και ισχυρό ράπισμα της κυβερνητικής πολιτικής» κάνει λόγο ο εργατολόγος Δημήτρης Περπατάρης αναφερόμενος στην απόφαση και καλεί τους Έλληνες δικαστές να συναισθανθούν τις ευθύνες τους «για την άρση μιας πανευρωπαϊκά πρωτόγνωρης εργασιακής και οικονομικής ομηρείας δεκαετιών, την οποία εναποθέτει στη δίκαιη κρίση τους το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο». Παράλληλα, ζητεί από την κυβέρνηση να επιδείξει την ίδια σπουδή συμμόρφωσης που έδειξε με την απόφαση του ΔΕΚ για τα όρια συνταξιοδότησης ανδρών και γυναικών στο Δημόσιο. Ωστόσο, σχολιάζοντας την απόφαση, το υπουργείο Εσωτερικών κάνει λόγο για δικαίωση της πολιτικής της κυβέρνησης Καραμανλή και επικεντρώνεται στο σημείο όπου το Ευρωδικαστήριο κρίνει πως το Διάταγμα Παυλόπουλου είναι σύμφωνο με το πλαίσιο της κοινοτικής Οδηγίας. Αποφεύγει, αντιθέτως, αναφορά στην αρμοδιότητα των δικαστηρίων να κρίνουν για τη μονιμοποίηση, παραπέμποντας στις ρυθμίσεις που ισχύουν και στις αποφάσεις Αρείου Πάγου, ΣτΕ και Ελεγκτικού Συνεδρίου.
Άρθρο από το in.gr
| Στα ελληνικά δικαστήρια παραπέμπει η ΕΕ το ζήτημα των συμβασιούχων Δικαίωση χιλιάδων υπαλλήλων | ||
 ΑΠΕ | ||
| Στα ελληνικά δικαστήρια θα στραφούν χιλιάδες συμβασιούχοι | ||
| ||
Στην απόφαση πως σε ό,τι αφορά στη μονιμοποίηση συμβασιούχων το εθνικό δίκαιο υπερισχύει του κοινοτικού δικαίου, κατέληξε το Ευρωδικαστήριο, ανοίγοντας το δρόμο για την εκδίκαση δεκάδων υποθέσεων στα ελληνικά δικαστήρια. Όπως αναφέρεται στην απόφαση, τα δικαστήρια έχουν τη δυνατότητα να κρίνουν όχι μόνο σύμφωνα με το Διάταγμα Παυλόπουλου, με το οποίο ενσωματώθηκε η κοινοτική Οδηγία, αλλά εάν «πρέπει να εφαρμοστεί, αντί για ορισμένες από τις εν λόγω διατάξεις του εσωτερικού δικαίου, κάποιο 'ισοδύναμο νομοθετικό μέτρο'». Η απόφαση αυτή αποτελεί δικαίωση για χιλιάδες συμβασιούχους, όπου δεν μπορούσε να προχωρήσει η ουσιαστική εκδίκαση της υπόθεσής τους εξαιτίας της απαγόρευσης προς τα δικαστήρια να κρίνουν για τη μονιμοποίησή τους ή μη, καθώς βάσει εγκυκλίου του πρώην προέδρου του Αρείου Πάγου Ρ. Κεδίκογλου αρμόδιο για τέτοιες αποφάσεις ήταν μόνο το ΑΣΕΠ. Σύμφωνα με τα Νέα, αρκετοί συμβασιούχοι είχαν λάβει μάλιστα και θετικές αποφάσεις δικαστηρίων, αλλά είτε οι φορείς του Δημοσίου δεν τις δέχονταν είτε το Ελεγκτικό Συνέδριο δεν ενέκρινε τα κονδύλια για τη μισθοδοσία τους. Στην απόφαση του Ευρωδικαστηρίου δεν προβλέπεται πλέον η μετατροπή καταχρηστικών διαδοχικών συμβάσεων σε αορίστου χρόνου ή επιβάλλονται «αθροιστικές και περιοριστικές προϋποθέσεις για τη μετατροπή», ενώ παράλληλα αποκλείονται από τη μονιμοποίηση όσοι είχαν συνάψει μία και μοναδική σύμβαση και όχι αλλεπάλληλες. Μετά την ανακοίνωση της απόφασης, το υπουργείο Εσωτερικών έκανε λόγο για δικαίωση της πολιτικής της κυβέρνησης Καραμανλή, αλλά απέφυγε να αναφερθεί στην αρμοδιότητα των δικαστηρίων να κρίνουν για τη μονιμοποίηση, παραπέμποντας στις ρυθμίσεις που ισχύουν και στις αποφάσεις Αρείου Πάγου, ΣτΕ και Ελεγκτικού Συνεδρίου. |
Δευτέρα 13 Απριλίου 2009
Λύση Βρυξελλών
Δευτέρα, 13.04.09
http://www.e-tipos.com/newsitem?id=85028
Το «παράθυρο» μέσα από το οποίο το υπουργείο πιστεύει ότι θα μπορέσει να βρει τη λύση λέγεται Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Συγκεκριμένα, οι πληροφορίες αναφέρουν ότι μέσα στο επόμενο διάστημα θα εκδοθεί και θα καθαρογραφτεί απόφαση του Ευρωδικαστηρίου, με αφορμή το Προεδρικό Διάταγμα Παυλόπουλου, η οποία αναμένεται ότι θα ορίζει πως το Κοινοτικό Δίκαιο υπερισχύει του εθνικού και στο σημείο της διάρκειας των συμβάσεων.
Αυτό πρακτικά συνεπάγεται ότι ο τοίχος που ορθώνει το Σύνταγμα για τις μετατροπές των συμβάσεων από ορισμένου χρόνου σε αορίστου γκρεμίζεται κι ανοίγει ο δρόμος για ευνοϊκότερες ρυθμίσεις στις εργασιακές σχέσεις των συμβασιούχων στο Δημόσιο.
Οπως αναφέρουν οι πληροφορίες, ο κ. Παυλόπουλος, αφού πάρει στα χέρια του το σκεπτικό της απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και το μελετήσει, με στόχο την εξεύρεση λύσης, θα προχωρήσει στην έκδοση ενός νέου Π.Δ. το οποίο, όμως, θα είναι ευνοϊκότερο για τους εργαζομένους σε σχέση με το προηγούμενο. Μεταξύ άλλων, το νέο Διάταγμα θα προβλέπει μεγαλύτερο χρονικό εύρος στις συμβάσεις, ώστε να περιληφθούν περισσότεροι εργαζόμενοι και βέβαια μεγαλύτερη αναδρομικότητα. Τα εργασιακά κριτήρια αναγκαστικά θα παραμένουν ίδια, αφού πρέπει οι συμβασιούχοι να εκτελούν πάγιες και διαρκείς ανάγκες και να απασχολούνται τουλάχιστον 24 μήνες στον ίδιο φορέα.
Ηδη η κυβέρνηση, εξαιτίας της κατάστασης που δημιουργήθηκε με τους 4.500 συμβασιούχους του υπουργείου Πολιτισμού, έδειξε τις προθέσεις της, καθώς, στην ουσία, «έσπασε» το Προεδρικό Διάταγμα 185/2004. Αυτό το παραδέχθηκαν κατ’ ιδίαν, όπως αναφέρουν πληροφορίες, τόσο ο κ. Παυλόπουλος όσο και ο υπουργός Πολιτισμού κ. Αντώνης Σαμαράς. Η τροπολογία που κατατέθηκε στη Βουλή για τους συμβασιούχους του υπουργείου Πολιτισμού προβλέπει, εκτός από την καταβολή των δεδουλευμένων, την ανανέωση των συμβάσεών τους μέχρι το τέλος Νοεμβρίου.
Επιπλέον, και αυτό είναι και το πιο σημαντικό, γίνεται δυνατή η επαναπρόσληψή τους μέχρι και το Νοέμβριο του 2010, κατ΄ εξαίρεση και παρά το ότι οι συμβάσεις τους θα έχουν υπερβεί το χρονικό όριο των 24 μηνών.
Από την πλευρά του και ο κ. Παυλόπουλος θέλει να τακτοποιήσει τους 5.500 δασοπυροσβέστες. Σε πρώτη φάση, βέβαια, επέκτεινε τις συμβάσεις σε 8μηνες από 6μηνες, που ήταν στο παρελθόν, αλλά αυτή δεν είναι η λύση που τους ικανοποιεί.
Στο μεταξύ, η συντριπτική πλειοψηφία των φορέων του Δημοσίου, με κυρίαρχη την Τοπική Αυτοδιοίκηση, έχει βρει «παράθυρα» προκειμένου να παρακάμπτει το Προεδρικό Διάταγμα του κ. Παυλόπουλου κρατώντας στην εργασία συμβασιούχους πέραν των 24 μηνών που προβλέπει ο νόμος.Η κύρια διέξοδος που έχουν βρει οι δήμαρχοι, που απασχολούν και τη συντριπτική πλειοψηφία των συμβασιούχων, είναι η μερική τροποποίηση των συμβάσεών τους.
Δηλαδή, διατηρούν τις συμβάσεις ως έχουν αλλά αλλάζουν το αντικείμενο εργασίας των συμβασιούχων ώστε να μην έχουν πρόβλημα με το νόμο…
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)