... και ένα περίεργο άρθρο από τον Ελεύθερο Τύπο

Ναι στις μοριοδοτήσεις....
http://www.e-tipos.com/newsitem?id=86680

Παρασκευή, 24.04.09

Οριστικό τέλος στην όποια προσπάθεια της κυβέρνησης για μαζική μονιμοποίηση συμβασιούχων έβαλε χθες το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Με απόφασή τους οι κοινοτικοί δικαστές επισημαίνουν ότι στο θέμα των συμβασιούχων το εθνικό Δίκαιο υπερισχύει των κοινοτικών οδηγιών. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το υπουργείο Εσωτερικών να μην μπορεί πλέον να εκδώσει παρόμοιο Προεδρικό Διάταγμα με το 164/04, εκτός και αν γίνει αλλαγή στο Σύνταγμα το οποίο απαγορεύει τη μετατροπή των συμβάσεων από ορισμένου χρόνου σε αορίστου.

Ωστόσο στην απόφασή του το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο βρίσκει σύννομη τη διαδικασία της μοριοδότησης που ακολουθεί από το 2005 το υπουργείο Εσωτερικών για τη μονιμοποίηση των συμβασιούχων. Στην ίδια απόφαση ανακοινώθηκε ότι το Προεδρικό Διάταγμα 164/2004 δεν παραβιάζει την κοινοτική νομοθεσία, αλλά η ελληνική Δικαιοσύνη θα πρέπει να εξετάζει κατά περίπτωση εάν γίνεται κατάχρηση διαδοχικών συμβάσεων ώστε να μπορεί κάποιος συμβασιούχος με ατομική προσφυγή να μονιμοποιηθεί. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο κατέληξε χθες στην πιο πάνω απόφαση απαντώντας σε σχετικά ερωτήματα του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρεθύμνης στο οποίο είχαν προσφύγει 14 συμβασιούχοι του Δήμου Γεροποτάμου Ρεθύμνης. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο κλήθηκε να κρίνει εάν το διάταγμα Παυλόπουλου είναι σύμφωνο με την κοινοτική νομοθεσία και ειδικότερα με τις διατάξεις της συμφωνίας - πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου μεταξύ Ευρωπαίων εργοδοτών και εργαζομένων του 1999, η οποία ενσωματώθηκε στο παράρτημα της κοινοτικής οδηγίας 1999/70. Η εν λόγω συμφωνία-πλαίσιο αποσκοπεί στην αποφυγή καταχρηστικής χρησιμοποίησης διαδοχικών συμβάσεων ορισμένου χρόνου για την εξυπηρέτηση πάγιων αναγκών.

Πάντως, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο κρίνει ότι δεν αντίκειται στην κοινοτική νομοθεσία η απόλυτη απαγόρευση της μετατροπής μιας σύμβασης ορισμένου χρόνου σε αορίστου. Από εκεί και πέρα, όμως, εναπόκειται, όπως τονίζει, στο εθνικό δικαστήριο να εκτιμήσει, κατά περίπτωση, κατά πόσον η εφαρμογή στην πράξη των παραπάνω καθιστά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας κατάλληλο μέτρο για να αποτρέπεται ή και να τιμωρείται η καταχρηστική χρησιμοποίηση διαδοχικών συμβάσεων.

Αντίθετα για τους εργαζομένους που συνήψαν μια σύμβαση, η οποία δεν ανανεώθηκε μετά τη λήξη της, δεν τίθεται κανένα θέμα περαιτέρω εξέτασης της προσφυγής τους ούτε επιβολής κυρώσεων ακόμη και αν μια τέτοια σύμβαση καλύπτει στην πραγματικότητα πάγιες και διαρκείς ανάγκες του εργοδότη. Δηλαδή ο συμβασιούχος εν προκειμένω δεν μπορεί να ζητήσει τη μετατροπή της σύμβασής του από ορισμένου χρόνου σε αορίστου.