Την Τετάρτη 15 – 10 – 2008, και ώρα 09:00-12:00 στην αίθουσα Β 1006 στην Πολυτεχνειούπολη θα διεξαχθούν οι εκλογές του Συλλόγου Συμβασιούχων Υπαλλήλων Πολυτεχνείου Κρήτης.
Δευτέρα 13 Οκτωβρίου 2008
ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ
ΠΟΤΕ ΘΑ ΒΓΕΙ Η ΑΠΟΦΑΣΗ; ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΘΕΤΙΚΗ; ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ ΑΜΕΣΑ;
Από το site:
Συμβασιούχοι του Υπουργείου Πολιτισμού στο Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.
http://indy.gr/analysis/symbasioy3c7oys-toy-ypoyrgeioy-politismoy
.............
ΠΟΤΕ ΘΑ ΒΓΕΙ Η ΑΠΟΦΑΣΗ; ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΘΕΤΙΚΗ; ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ ΑΜΕΣΑ;
Στις 8-10 θα γίνει η προφορική διαδικασία και όλες οι πλευρές (εκπρόσωποι εργαζομένων, εργοδότες, Ελληνικό Δημόσιο, εκπρόσωποι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής) θα εκθέσουν τα επιχειρήματά τους. Επίσης θα ακουστεί η Έκθεση του Εισηγητή Δικαστή για το θέμα. Καμία απόφαση όμως δεν θα ληφθεί μέσα στην αίθουσα. Λίγους μήνες μετά θα ακολουθήσουν οι προτάσεις της Γενικής Εισαγγελέως και κάποιους μήνες μετά η απόφαση. Θα περάσουν συνεπώς αρκετοί μήνες μέχρι να έχουμε την απόφαση του ΔΕΚ στα χέρια μας.Δεν είναι δεδομένο ότι η απόφαση του ΔΕΚ θα είναι θετική για τους συμβασιούχους. Υπάρχει το ενδεχόμενο το Δικαστήριο να κρίνει ότι το ΠΔ 164/2004 αντιμετωπίζει επαρκώς το θέμα των συμβασιούχων και ότι βρίσκεται στο πνεύμα της Κοινοτικής Οδηγίας. Αυτό θα θωρακίσει ακόμα περισσότερο το ΠΔ των αποκλεισμών και των απολύσεων. Ας μην ξεχνάμε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση με αποφάσεις των οργάνων της στηρίζει και επιβάλει την ελαστική απασχόληση. Συνεπώς καμία απόφαση δεν είναι δεδομένη, αλλά αποτέλεσμα συσχετισμών και πιέσεων.
Οι αποφάσεις του ΔΕΚ δεν έχουν τη μορφή νόμων. Δίνουν απαντήσεις σε προδικαστικά ερωτήματα, από τις οποίες διαγράφονται κατευθύνσεις και ερμηνείες. Τις ερμηνείες αυτές θα λάβουν αρχικά υπόψη τα εθνικά δικαστήρια (πρωτοδικεία, Άρειος Πάγος) στις αγωγές των συμβασιούχων. Μια θετική ερμηνεία, πάντως, θα εντείνει τις πιέσεις σε δικαστικό και πολιτικό επίπεδο προς την αναγκαιότητα λήψης νέων μέτρων υπέρ των συμβασιούχων.
Η ΜΟΝΗ ΕΛΠΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΩΝ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΕΚ;
Από μόνη της η απόφαση του ΔΕΚ δεν αρκεί για να σταματήσει η εκμετάλλευση των συμβασιούχων στην Ελλάδα, και είναι λάθος να την αναμένουμε ως τη μοναδική λύση του προβλήματος. Είναι μία σημαντική μάχη που πρέπει να δώσουμε όλοι συλλογικά. Αν δεν υπάρχει πραγματική πίεση από όλες τις κατηγορίες συμβασιούχων προς την Κυβέρνηση να λύσει το θέμα, αν δεν υπάρχουν κινητοποιήσεις και αναταραχή, οι όποιες θετικές αποφάσεις του ΔΕΚ ανατρέπονται ή περιορίζονται από πραξικοπηματικές αποφάσεις όπως του Αρείου Πάγου (19-20/2007) ή αγνοούνται από την κυβέρνηση.-Πρέπει να υπάρχει μαζική αντιπροσωπεία συμβασιούχων από όλους τους χώρους για να γίνει παράσταση διαμαρτυρίας έξω από το ΔΕΚ στις 8-10 (όπως και το Σεπτέμβριο του 2005 από το Γενικό Συμβούλιο του Σωματείου μας και την ΠΟΕΙΔΔ). Η παρουσία θα δείξει στους δικαστές ότι οι συμβασιούχοι στην Ελλάδα αγωνιούν και πιέζουν.
-Παράλληλα να υπάρξουν όλο το επόμενο διάστημα διαδηλώσεις και κινητοποιήσεις που να θυμίζουν στην κυβέρνηση ότι το θέμα των συμβασιούχων δεν έχει τελειώσει.
.............................
Ζήτησε «καταδίκη» των συμβασιούχων
Η κυβέρνηση υποστήριξε παραπλανητικά ότι το θέμα έχει τακτοποιηθεί με το διάταγμα Παυλόπουλου. Ζήτησε να κλείσει η υπόθεση, ώστε να απαγορευτεί κάθε μονιμοποίηση |
Στη δίκη ενώπιον του ΔΕΚ η πλευρά της κυβέρνησης υποστήριξε εντελώς παραπλανητικά ότι το θέμα των συμβασιούχωνέχει τακτοποιηθεί πλήρως στην Ελλάδα χάρη στο διάταγμα Παυλόπουλου (ΠΔ 164/04), γεγονός που προκάλεσε την έντονη αντίδραση των δικηγόρων της ΓΣΕΕ και των συμβασιούχων (για τους οποίους είχαν σταλεί προδικαστικά ερωτήματα από διάφορα ελληνικά Πρωτοδικεία), που επέκριναν δριμύτατα τα ανεπαρκή και αναποτελεσματικά κυβερνητικά μέτρα.Στην προσπάθειά της η κυβέρνησηνα οριστικοποιήσει την «καταδίκη» των συμβασιούχων έφτασε μάλιστα στο σημείο να ισχυριστεί παραπλανητικά ότι ο προστατευτικός για τους εργαζομένους Ν. 2112/20 όχι μόνο δεν αποτελεί ισοδύναμο νομοθετικό μέτρο προς την κοινοτική οδηγία 1999/70/ΕΚ (η οποία απαγορεύει τις καταχρήσεις εναντίον των συμβασιούχων), αλλά ούτε καν εφαρμοζόταν στην Ελλάδα!
Διάψευση
Ωστόσο την κυβερνητική αυτή θέση διαψεύδει πανηγυρικά η ίδια η Ολομέλεια ΑΠ στην ομόφωνη 18/06 απόφαση, όπου κρίθηκε ότι ο Ν. 2112 μπορεί να εφαρμόζεται -όπως πάντα- για τη δικαστική προστασία των εργαζομένων ως ισοδύναμο νομοθετικό μέτρο, για να
μετατρέπονται οι εργασιακές συμβάσεις από ορισμένου χρόνου σε αορίστου.
ΟΙ ΔIΚΗΓΟΡΟΙ ΤΗΣ ΓΣΕΕ
Εξήγησαν τον εμπαιγμό που βιώνουν οι εργαζόμενοι
Με τους εκπροσώπους της ελληνικής κυβέρνησης διασταύρωσαν τα ξίφη τους οι δικηγόροι της ΓΣΕΕ και των εργαζομένων Κ. Τοκατλίδης και Φ. Δερμιτζάκη, που αντέκρουσαν την επιχειρηματολογία του Δημοσίου και της ΕΕ ως ανακριβή και παραπλανητική.
Εξήγησαν ότι, δυστυχώς, εξακολουθούν να υφίστανται καταχρήσεις σε βάρος τους οι συμβασιούχοι και ότι με τη θέσπιση του ΠΔ 164/04 υποβαθμίστηκε το επίπεδο δικαστικής προστασίας τους. Ζητώντας από το ΔΕΚ να προχωρήσει στην έκδοση απόφασης που θα προστατεύσει ουσιαστικά τους εργαζομένους στην Ελλάδα αποκαθιστώντας και το προστατευτικό αποτέλεσμα του Ν. 2112, όπωςαπαιτούν το κοινοτικό δίκαιο και η ελληνική εργασιακή πραγματικότητα, ανέλυσαντην υποβάθμιση που υπέστησαν οι συμβασιούχοι.
Εξηγώντας τον κυβερνητικό εμπαιγμό τους (από την πρωθυπουργική δέσμευση για τακτοποίηση των 250.000 συμβασιούχων που μειώθηκαν σε 33.000 στην πράξη), οι δικηγόροι τόνισαν στο ΔΕΚ ότι στην Ελλάδα η προσπάθεια να στερηθούν οι συμβασιούχοι κάθε προστασίας φτάνει μέχρι την ωμή παραβίαση θεμελιωδών δικαιωμάτων.
Προσέθεσαν, δε, ότι φτάνει και μέχρι την κίνηση πειθαρχικών διαδικασιών εναντίον δικαστών, γιατί δικαίωσαν συμβασιούχους.ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΥΛΩΝΙΤΗΣ
Η μάχη των συμβασιούχων
| Η μάχη των συμβασιούχων |  |  |
| Συντάκτης Γιάννης Σπυρούνης | |
| 11.10.08 | |
| Στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο στο Λούξεμβούργο, έφτασαν τις διεκδικήσεις τους οι συμβασιούχοι του υπουργείου Πολιτισμού. Οι αποφάσεις που θα ληφθούν εκεί αναμένεται να κρίνουν το εργασιακό μέλλον όλων των συμβασιούχων της Ελλάδας. Στις 8 Οκτωβρίου συζητήθηκαν τα προδικαστικά ερωτήματα που έχουν υποβάλει Πρωτοδικεία της χώρας μας και αναμένονται οι απαντήσεις. Υπέρ των συμβασιούχωνΣτο Λουξεμβούργο ταξίδεψαν αντιπροσωπείες συμβασιούχων διαφόρων κλάδων (δασοπυροσβέστες, εκπρόσωποι των εργαζομένων του Υπουργείου Πολιτισμού, των Δήμων και των ΕΛΤΑ) μαζί με τον γεν. γραμματέα της ΑΔΕΔΥ κ. Ηλιόπουλο. Συγκεντρώθηκαν έξω από το κτίριο του ΔΕΚ και με πανό και συνθήματα διεκδίκησαν τη δικαίωσή τους. Στο επίκεντρο της ακροαματικής διαδικασίας βρέθηκε το ΠΔ 164/2004 και οι ανεπάρκειές του, συγκρινόμενο και με τον προηγούμενο νόμο 2112/1920 ο οποίος αντιμετώπιζε τα θέματα κατάχρησης συμβάσεων με ευνοϊκότερο τρόπο. Ακόμα, συζητήθηκε το άρθρο 103 του Συντάγματος ως προς το αν απαγορεύει εντελώς τη μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου σε αορίστου χρόνου. Η νομική εκπρόσωπος της Ελληνικής Δημοκρατίας υπερασπίστηκε την ισχύ του ΠΔ, καθώς και ότι είναι ο μοναδικός νόμος που εφαρμόζει την Κοινοτική Οδηγία αντικαθιστώντας το νόμο 2112/1920. Η εκπρόσωπος της Επιτροπής υποστήριξε ότι το ΠΔ εφαρμόζει την Κοινοτική Οδηγία 1990/70ΕΚ και αποτελεί αποτελεσματικό μέτρο για την πρόληψη μη κατάχρησης των συμβάσεων. Ωστόσο, ο Πρόεδρος του ΔΕΚ και άλλοι δικαστές με τις ερωτήσεις τους τάχθηκαν υπέρ των εργαζομένων, ρωτώντας την εκπρόσωπο της Επιτροπής για το αν μπορούν οι Ελληνες δικαστές να κρίνουν αν οι συμβάσεις μπορούν να μετατραπούν σε αορίστου χρόνου, αν μπορούν να υπάρξουν νέες διατάξεις που να καλύπτουν το πρόβλημα κατάχρησης των συμβάσεων και αν μπορούν οι δικαστές να ακολουθούν και άλλους νόμους για να αναγνωριστεί η φύση των συμβάσεων. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναγκάσθηκε εν τέλει να παραδεχτεί πως το σύστημα προστασίας του Ν. 2112/1920 είναι προστατευτικό και ότι, πάντως, θα μπορούσε να εφαρμόζεται παράλληλα ο Ν. 2112/1920 με το ΠΔ 164/2004, δηλαδή να μην αποκλείεται η εφαρμογή του Ν. 2112/1920 από το ΠΔ 164/2004. Η Γενική Εισαγγελέας J. Kokott θα εκδώσει την εισήγησή της, η οποία θα είναι σημαντική για την τελική απόφαση, στις 4 Δεκεμβρίου. Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των εργαζομένων, Κ. Τοκατλίδης και Φ. Δερμιτζάκη, δήλωσαν μετά τη δίκη τα εξής: «Έχουμε τη βάσιμη αισιοδοξία ότι η απόφαση του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων θα επιφέρει την προσδοκώμενη αποκατάσταση και προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων ορισμένου χρόνου στην Ελλάδα, που δυστυχώς συνεχίζουν να υφίστανται κατάχρηση, έξι και πλέον έτη μετά την παρέλευση της προθεσμίας για την ενσωμάτωση της Οδηγίας στην ελληνική έννομη τάξη». Από την πλευρά του ο πρόεδρος της Γ.Σ. της Π.Ο.Ε.Ι.Δ.Δ. και αρχαιολόγος της Ζ' ΕΠΚΑ Κώστας Αντωνόπουλος σε δηλώσεις του τόνισε πως επιτέλους αρχίζει να διακρίνεται φως στο τούνελ για τους ταλαιπωρημένους συμβασιούχους μετά τη δίκη αυτή. «Το περασμένο διάστημα γίναμε μάρτυρες των διωγμών που εξαπέλυσε η κυβέρνηση εις βάρος συμβασιούχων που παρέμεναν στην εργασία τους, αφού προηγουμένως είχαν προσφύγει στα Ελληνικά Δικαστήρια και είχαν προσωρινά δικαιωθεί. Την ίδια στιγμή, συνεχίζεται η απασχόληση εργαζομένων σε διάφορες υπηρεσίες του στενού και ευρύτερου δημόσιου τομέα με καταχρηστικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου, οι οποίοι καλύπτουν κενές οργανικές θέσεις. Σε άλλες περιπτώσεις εργαζόμενοι οδηγούνται στην ανεργία μόνο και μόνο λόγω της συμπλήρωσης 24μήνου που θέτει το Π.Δ.164/2004 ως το μέγιστο χρόνο απασχόλησης ενός συμβασιούχου στην ίδια υπηρεσία, χωρίς να μπορούν να βρουν αλλού απασχόληση στην ειδικότητά τους, όπως συμβαίνει για παράδειγμα με τους έκτακτους αρχαιολόγους και συντηρητές στο υπουργείο Πολιτισμού. Ευτυχώς γι' αυτούς, τον τελευταίο λόγο έχουν τα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια. Φαίνεται πως η δικαίωση, που συχνά αργεί να έρθει, είναι περισσότερο υπόθεση αντοχής και επιμονής» είπε ο κ. Αντωνόπουλος. |
Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2008
Ελπίδα για χιλιάδες συμβασιούχους από Λουξεμβούργο
Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΖΕΡΒΑ
Ελπίδες ότι θα λήξει σύντομα η ομηρία δεκάδων χιλιάδων
συμβασιούχων που αποκλείστηκαν από τις ρυθμίσεις του Προεδρικού
Διατάγματος Παυλόπουλου «γέννησε» η χθεσινή συζήτηση της υπόθεσης στο
Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, στο Λουξεμβούργο.
συμβασιούχων που αποκλείστηκαν από τις ρυθμίσεις του Προεδρικού
Διατάγματος Παυλόπουλου «γέννησε» η χθεσινή συζήτηση της υπόθεσης στο
Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, στο Λουξεμβούργο.
Η εξέλιξη της διαδικασίας μπορεί να οδηγήσει στην πλήρη αποδυνάμωση των
ρυθμίσεων Παυλόπουλου και στη δικαίωση των απολυμένων συμβασιούχων,
μέσω των δικαστικών αποφάσεων που αναγνωρίζουν ότι κάλυπταν πάγιες και
διαρκείς ανάγκες!
Κύριο θέμα της διαδικασίας ήταν η απάντηση στα εξής κρίσιμα ερωτήματα:
Παρέχουν οι διατάξεις του Π.Δ. 164/2004 (Παυλόπουλου) αποτελεσματική
προστασία των εργαζομένων συμβασιούχων (όπως επιβάλλει η κοινοτική
οδηγία 1999/70/ΕΚ); Αποκλείονται επομένως άλλες ρυθμίσεις, όπως ο νόμος
2112/1920, τον οποίο πολλά ελληνικά δικαστήρια εφαρμόζουν αντί του Π.Δ.
Παυλόπουλου, καθώς θεωρούν ότι παρέχει υψηλότερο επίπεδο προστασίας των
συμβασιούχων;
Τα ερωτήματα αυτά έθεσαν ενώπιον του ΔΕΚ, με προδικαστικές αποφάσεις
τους, πολλά ελληνικά δικαστήρια. Οι Ελληνες δικαστές, με τον έμμεσο
αυτό τρόπο, επιχειρούν να παρακάμψουν την τελευταία απόφαση της
ολομέλειας του Αρείου Πάγου, αλλά και του Ελεγκτικού Συνεδρίου, που
έκριναν ότι μετά τη συνταγματική αναθεώρηση του 2001 δεν μπορεί να
γίνει μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου. Η πρόσληψη
υπαλλήλων στο Δημόσιο αποφασίζεται επομένως από το ΑΣΕΠ και υπόκειται
στην κρίση διοικητικών μόνο δικαστηρίων.
Παρέμβαση και ΓΣΕΕ
Οι Ελληνες συμβασιούχοι και η ΓΣΕΕ που παρενέβη στη δίκη αντέκρουσαν
τους ισχυρισμούς της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της ελληνικής κυβέρνησης.
Οι δικηγόροι Κων. Τοκατλίδης και Φωτ. Δερμιτζάκη που τους εκπροσώπησαν
υποστήριξαν ότι ο νόμος του 1920, που προστατεύει πρωτίστως τη θέση
εργασίας και καλύπτει όσους πληρούν πάγιες και διαρκείς ανάγκες,
αποτελεί ουσιαστικά το μοναδικό μέτρο, στο πλαίσιο του ισχύοντος
ελληνικού δικαίου, που επιτυγχάνει τον σκοπό της οδηγίας.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στην έντονη συζήτηση που διεξήχθη στο ακροατήριο,
ισχυρίσθηκε κατ' αρχάς ότι η πρώτη αποτελεσματική ρύθμιση του
προβλήματος της εκμετάλλευσης των συμβασιούχων στην Ελλάδα έγινε με το
Π.Δ. Παυλόπουλου, ωστόσο αναγκάστηκε στο τέλος να παραδεχθεί πως και ο
νόμος του 1920 προστατεύει εξίσου τους εργαζόμενους και ότι, πάντως, θα
μπορούσε να εφαρμόζεται παράλληλα με το Π.Δ. Παυλόπουλου!
Στις 4-12-2008 θα δημοσιευθούν οι προτάσεις της γενικής εισαγγελέως J.
Kokott και μετά από λίγο διάστημα αναμένεται η έκδοση της απόφασης.
Οι δύο Ελληνες δικηγόροι των εργαζομένων εμφανίστηκαν αισόδοξοι για την
έκβαση της δίκης. Δήλωσαν χαρακτηριστικά ότι η διαδικασία κατέδειξε και
πάλι την αδυναμία των μέτρων που έλαβε η Ελλάδα στο πλαίσιο της
οδηγίας, για να προστατεύσει τους εργαζόμενους από καταχρήσεις.
ρυθμίσεων Παυλόπουλου και στη δικαίωση των απολυμένων συμβασιούχων,
μέσω των δικαστικών αποφάσεων που αναγνωρίζουν ότι κάλυπταν πάγιες και
διαρκείς ανάγκες!
Κύριο θέμα της διαδικασίας ήταν η απάντηση στα εξής κρίσιμα ερωτήματα:
Παρέχουν οι διατάξεις του Π.Δ. 164/2004 (Παυλόπουλου) αποτελεσματική
προστασία των εργαζομένων συμβασιούχων (όπως επιβάλλει η κοινοτική
οδηγία 1999/70/ΕΚ); Αποκλείονται επομένως άλλες ρυθμίσεις, όπως ο νόμος
2112/1920, τον οποίο πολλά ελληνικά δικαστήρια εφαρμόζουν αντί του Π.Δ.
Παυλόπουλου, καθώς θεωρούν ότι παρέχει υψηλότερο επίπεδο προστασίας των
συμβασιούχων;
Τα ερωτήματα αυτά έθεσαν ενώπιον του ΔΕΚ, με προδικαστικές αποφάσεις
τους, πολλά ελληνικά δικαστήρια. Οι Ελληνες δικαστές, με τον έμμεσο
αυτό τρόπο, επιχειρούν να παρακάμψουν την τελευταία απόφαση της
ολομέλειας του Αρείου Πάγου, αλλά και του Ελεγκτικού Συνεδρίου, που
έκριναν ότι μετά τη συνταγματική αναθεώρηση του 2001 δεν μπορεί να
γίνει μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου. Η πρόσληψη
υπαλλήλων στο Δημόσιο αποφασίζεται επομένως από το ΑΣΕΠ και υπόκειται
στην κρίση διοικητικών μόνο δικαστηρίων.
Παρέμβαση και ΓΣΕΕ
Οι Ελληνες συμβασιούχοι και η ΓΣΕΕ που παρενέβη στη δίκη αντέκρουσαν
τους ισχυρισμούς της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της ελληνικής κυβέρνησης.
Οι δικηγόροι Κων. Τοκατλίδης και Φωτ. Δερμιτζάκη που τους εκπροσώπησαν
υποστήριξαν ότι ο νόμος του 1920, που προστατεύει πρωτίστως τη θέση
εργασίας και καλύπτει όσους πληρούν πάγιες και διαρκείς ανάγκες,
αποτελεί ουσιαστικά το μοναδικό μέτρο, στο πλαίσιο του ισχύοντος
ελληνικού δικαίου, που επιτυγχάνει τον σκοπό της οδηγίας.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στην έντονη συζήτηση που διεξήχθη στο ακροατήριο,
ισχυρίσθηκε κατ' αρχάς ότι η πρώτη αποτελεσματική ρύθμιση του
προβλήματος της εκμετάλλευσης των συμβασιούχων στην Ελλάδα έγινε με το
Π.Δ. Παυλόπουλου, ωστόσο αναγκάστηκε στο τέλος να παραδεχθεί πως και ο
νόμος του 1920 προστατεύει εξίσου τους εργαζόμενους και ότι, πάντως, θα
μπορούσε να εφαρμόζεται παράλληλα με το Π.Δ. Παυλόπουλου!
Στις 4-12-2008 θα δημοσιευθούν οι προτάσεις της γενικής εισαγγελέως J.
Kokott και μετά από λίγο διάστημα αναμένεται η έκδοση της απόφασης.
Οι δύο Ελληνες δικηγόροι των εργαζομένων εμφανίστηκαν αισόδοξοι για την
έκβαση της δίκης. Δήλωσαν χαρακτηριστικά ότι η διαδικασία κατέδειξε και
πάλι την αδυναμία των μέτρων που έλαβε η Ελλάδα στο πλαίσιο της
οδηγίας, για να προστατεύσει τους εργαζόμενους από καταχρήσεις.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 09/10/2008
Τετάρτη 8 Οκτωβρίου 2008
Με το βλέμμα στο Ευρωδικαστήριο
Λύση με ευρωπαϊκό άρωμα περιμένουν περίπου 200.000 συμβασιούχοι που έχουν τώρα πια στραμμένες τις ελπίδες τους στο Ευρωδικαστήριο.
Στη δίκη που ξεκινά σήμερα θα εξετασθούν τρία προδικαστικά ερωτήματα που κατατέθηκαν στο Ευρωδικαστήριο από το Πρωτοδικείο Ρεθύμνου και με την απόφαση που αναμένεται τους αμέσως επόμενους μήνες οι συμβασιούχοι και οι οικογένειές τους περιμένουν να δοθεί λύση στο «αλαλούμ» που έχει προκληθεί στην Ελλάδα, αφ' ενός με το διάταγμα Παυλόπουλου πριν από τέσσερα ακριβώς χρόνια με τους περιορισμούς και τα ασφυκτικά χρονικά όρια που έθετε για τη μονιμοποίηση των συμβασιούχων και αφ' ετέρου με τις αντιφατικές αποφάσεις του Αρείου Πάγου. Δύο είναι τα βασικά ζητήματα για τα οποία το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο καλείται να αποφανθεί.
- Αν ήταν αναγκαία η θέσπιση του προεδρικού διατάγματος Παυλόπουλου για την προστασία των συμβασιούχων στο πνεύμα της Κοινοτικής Οδηγίας, αφού στην Ελλάδα υπάρχει από το 1920 ο νόμος 2112 που ρυθμίζει το θέμα των συμβάσεων προστατεύοντας τον εργαζόμενο, ορίζοντας ότι σε διαδοχικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου που έχουν συναφθεί καταχρηστικά, η σύμβαση πρέπει να αναγνωρίζεται αυτομάτως ως αορίστου χρόνου. Είναι νομικά ορθό να ρυθμίζεται το θέμα των συμβασιούχων με το διάταγμα Παυλόπουλου (164/2004), που παρέχει περιορισμένη προστασία για τον εργαζόμενο, σε σχέση με τον προγενέστερο νόμο 2112/1920; Οπως είναι γνωστό, το διάταγμα Παυλόπουλου προβλέπει μεταξύ των άλλων ότι συμβάσεις πέραν του 24μήνου θεωρούνται άκυρες και ότι ο εργαζόμενος πρέπει να απολυθεί.
- Μπορεί να σταθεί η ερμηνεία ότι το ελληνικό Σύνταγμα (άρθρο 103, παρ. 8) απαγορεύει παντελώς τη μετατροπή των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου ή η ειδοποιός διαφορά σε κάθε περίπτωση είναι αν ο εργαζόμενος καλύπτει πάγιες και διαρκείς ανάγκες;
Την αισιόδοξη πρόβλεψη ότι η απόφαση θα είναι ευνοϊκή για τους συμβασιούχους εξέφρασε χθες ο ευρωβουλευτής του ΣΥΝ Δημήτρης Παπαδημούλης, υπογραμμίζοντας ότι η απόφαση αυτή θα βάλει τέλος στις κυβερνητικές μεθοδεύσεις και την αντιφατική στάση της ελληνικής Δικαιοσύνης. Ταυτόχρονα, δήλωσε ο κ. Παπαδημούλης, θα δοθεί ένα ισχυρό μάθημα στην κυβέρνηση της Ν.Δ., που συνεχίζει το έργο του ΠΑΣΟΚ, προσλαμβάνοντας ομήρους-συμβασιούχους, καταστρατηγώντας την ελληνική και την ευρωπαϊκή νομοθεσία, ενώ ο ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ, η μόνη πολιτική δύναμη που πάλεψε για τη σωστή εφαρμογή της κοινοτικής οδηγίας 99/70 στην Ελλάδα, θα βρίσκεται στο πλευρό των συμβασιούχων μέχρι την τελική δικαίωσή τους.
- Αν ήταν αναγκαία η θέσπιση του προεδρικού διατάγματος Παυλόπουλου για την προστασία των συμβασιούχων στο πνεύμα της Κοινοτικής Οδηγίας, αφού στην Ελλάδα υπάρχει από το 1920 ο νόμος 2112 που ρυθμίζει το θέμα των συμβάσεων προστατεύοντας τον εργαζόμενο, ορίζοντας ότι σε διαδοχικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου που έχουν συναφθεί καταχρηστικά, η σύμβαση πρέπει να αναγνωρίζεται αυτομάτως ως αορίστου χρόνου. Είναι νομικά ορθό να ρυθμίζεται το θέμα των συμβασιούχων με το διάταγμα Παυλόπουλου (164/2004), που παρέχει περιορισμένη προστασία για τον εργαζόμενο, σε σχέση με τον προγενέστερο νόμο 2112/1920; Οπως είναι γνωστό, το διάταγμα Παυλόπουλου προβλέπει μεταξύ των άλλων ότι συμβάσεις πέραν του 24μήνου θεωρούνται άκυρες και ότι ο εργαζόμενος πρέπει να απολυθεί.
- Μπορεί να σταθεί η ερμηνεία ότι το ελληνικό Σύνταγμα (άρθρο 103, παρ. 8) απαγορεύει παντελώς τη μετατροπή των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου ή η ειδοποιός διαφορά σε κάθε περίπτωση είναι αν ο εργαζόμενος καλύπτει πάγιες και διαρκείς ανάγκες;
Την αισιόδοξη πρόβλεψη ότι η απόφαση θα είναι ευνοϊκή για τους συμβασιούχους εξέφρασε χθες ο ευρωβουλευτής του ΣΥΝ Δημήτρης Παπαδημούλης, υπογραμμίζοντας ότι η απόφαση αυτή θα βάλει τέλος στις κυβερνητικές μεθοδεύσεις και την αντιφατική στάση της ελληνικής Δικαιοσύνης. Ταυτόχρονα, δήλωσε ο κ. Παπαδημούλης, θα δοθεί ένα ισχυρό μάθημα στην κυβέρνηση της Ν.Δ., που συνεχίζει το έργο του ΠΑΣΟΚ, προσλαμβάνοντας ομήρους-συμβασιούχους, καταστρατηγώντας την ελληνική και την ευρωπαϊκή νομοθεσία, ενώ ο ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ, η μόνη πολιτική δύναμη που πάλεψε για τη σωστή εφαρμογή της κοινοτικής οδηγίας 99/70 στην Ελλάδα, θα βρίσκεται στο πλευρό των συμβασιούχων μέχρι την τελική δικαίωσή τους.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 08/10/2008
Με το βλέμμα στο Ευρωδικαστήριο
Λύση με ευρωπαϊκό άρωμα περιμένουν περίπου 200.000
συμβασιούχοι που έχουν τώρα πια στραμμένες τις ελπίδες τους στο
Ευρωδικαστήριο.
συμβασιούχοι που έχουν τώρα πια στραμμένες τις ελπίδες τους στο
Ευρωδικαστήριο.
Στη δίκη που ξεκινά σήμερα θα εξετασθούν τρία προδικαστικά ερωτήματα
που κατατέθηκαν στο Ευρωδικαστήριο από το Πρωτοδικείο Ρεθύμνου και με
την απόφαση που αναμένεται τους αμέσως επόμενους μήνες οι συμβασιούχοι
και οι οικογένειές τους περιμένουν να δοθεί λύση στο «αλαλούμ» που έχει
προκληθεί στην Ελλάδα, αφ' ενός με το διάταγμα Παυλόπουλου πριν από
τέσσερα ακριβώς χρόνια με τους περιορισμούς και τα ασφυκτικά χρονικά
όρια που έθετε για τη μονιμοποίηση των συμβασιούχων και αφ' ετέρου με
τις αντιφατικές αποφάσεις του Αρείου Πάγου. Δύο είναι τα βασικά
ζητήματα για τα οποία το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο καλείται να αποφανθεί.
- Αν ήταν αναγκαία η θέσπιση του προεδρικού διατάγματος Παυλόπουλου για
την προστασία των συμβασιούχων στο πνεύμα της Κοινοτικής Οδηγίας, αφού
στην Ελλάδα υπάρχει από το 1920 ο νόμος 2112 που ρυθμίζει το θέμα των
συμβάσεων προστατεύοντας τον εργαζόμενο, ορίζοντας ότι σε διαδοχικές
συμβάσεις ορισμένου χρόνου που έχουν συναφθεί καταχρηστικά, η σύμβαση
πρέπει να αναγνωρίζεται αυτομάτως ως αορίστου χρόνου. Είναι νομικά ορθό
να ρυθμίζεται το θέμα των συμβασιούχων με το διάταγμα Παυλόπουλου
(164/2004), που παρέχει περιορισμένη προστασία για τον εργαζόμενο, σε
σχέση με τον προγενέστερο νόμο 2112/1920; Οπως είναι γνωστό, το
διάταγμα Παυλόπουλου προβλέπει μεταξύ των άλλων ότι συμβάσεις πέραν του
24μήνου θεωρούνται άκυρες και ότι ο εργαζόμενος πρέπει να απολυθεί.
- Μπορεί να σταθεί η ερμηνεία ότι το ελληνικό Σύνταγμα (άρθρο 103, παρ.
8) απαγορεύει παντελώς τη μετατροπή των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου ή
η ειδοποιός διαφορά σε κάθε περίπτωση είναι αν ο εργαζόμενος καλύπτει
πάγιες και διαρκείς ανάγκες;
Την αισιόδοξη πρόβλεψη ότι η απόφαση θα είναι ευνοϊκή για τους
συμβασιούχους εξέφρασε χθες ο ευρωβουλευτής του ΣΥΝ Δημήτρης
Παπαδημούλης, υπογραμμίζοντας ότι η απόφαση αυτή θα βάλει τέλος στις
κυβερνητικές μεθοδεύσεις και την αντιφατική στάση της ελληνικής
Δικαιοσύνης. Ταυτόχρονα, δήλωσε ο κ. Παπαδημούλης, θα δοθεί ένα ισχυρό
μάθημα στην κυβέρνηση της Ν.Δ., που συνεχίζει το έργο του ΠΑΣΟΚ,
προσλαμβάνοντας ομήρους-συμβασιούχους, καταστρατηγώντας την ελληνική
και την ευρωπαϊκή νομοθεσία, ενώ ο ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ, η μόνη πολιτική δύναμη
που πάλεψε για τη σωστή εφαρμογή της κοινοτικής οδηγίας 99/70 στην
Ελλάδα, θα βρίσκεται στο πλευρό των συμβασιούχων μέχρι την τελική
δικαίωσή τους.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 08/10/2008
ξεκινά στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο η συζήτηση για τους συμβασιούχους
Αύριο (8/10) ξεκινά στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο η συζήτηση για τους συμβασιούχους και πρέπει να μπεί ένα τέλος στις κυβερνητικές μεθοδεύσεις και την αντιφατική στάση της ελληνικής δικαιοσύνης.
Λύση για τις 200.000 και πλέον συμβασιούχους, αναμένεται να δώσει το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, που εδρεύει στο Λουξεμβούργο καθώς αύριο 8.10.08 ξεκινά η σχετική συζήτηση. Το Ευρωδικαστήριο καλείται να δώσει λύση στο «αλαλούμ» που προκάλεσαν στην Ελλάδα τόσο το Διάταγμα Παυλόπουλου με τους περιορισμούς που έθεσε στη μονιμοποίηση των συμβασιούχων όσο και οι αντιφατικές αποφάσεις του Αρείου Πάγου.
Το Δικαστήριο ξεκινά αύριο την διαδικασία με τα τρία προδικαστικά ερωτήματα που κατέθεσε το Πρωτοδικείο Ρεθύμνου. Η απόφασή του, που αναμένεται τους επόμενους μήνες θα αποτελέσει πρόκριμα για τα υπόλοιπα προδικαστικά ερωτήματα που έχουν καταθέσει άλλα έξι πρωτοδικεία της χώρας καθώς και για πολλές εκκρεμείς δίκες στα ελληνικά δικαστήρια.
Το Δικαστήριο καλείται να αποφανθεί στα εξής:
" Εφόσον υπάρχει ο νόμος 2112/1920, που ρυθμίζει το ζήτημα είναι αναγκαία η θέσπιση του Π.Δ. Παυλόπουλου 164/04; Είναι ορθό τα νέα μέτρα να παρέχουν πιο περιορισμένη προστασία για τον εργαζόμενο σε σχέση με τα μέτρα του προηγούμενου νόμου;
" Εφόσον ο Ν.2112/1920 προβλέπει ότι σε διαδοχικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου που έχουν συναφθεί καταχρηστικά, η σύμβαση πρέπει να αναγνωρίζεται αυτομάτως ως αορίστου χρόνου, είναι «αποτελεσματική» η διάταξη του Π.Δ. 164/2004 που προβλέπει ότι οι συβάσεις πέραν του 24μήνου θεωρούνται άκυρες κι αν συναφθούν παράτυπα ο εργαζόμενος θα απολύεται;
" Μπορεί να υιοθετηθεί η ερμηνεία ότι το Σύνταγμα της Ελλάδος (αρ. 103 παρ. 8) απαγορεύει εντελώς τη μετατροπή των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου ήότι το Σύνταγμα δεν απαγορεύει τη μετατροπή αν οι συμβάσεις καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες;
Δευτέρα 6 Οκτωβρίου 2008
Ενα ακόμη καίριο πλήγμα στο προεδρικό διάταγμα Παυλόπουλου για τους συμβασιούχους
ΤΟ ΝΟΜΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΕΚΑΝΕ ΑΠΟΔΕΚΤΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ΥΠΕΡ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΥΠλήγμα στο διάταγμα Παυλόπουλου
Αυτή τη φορά «δράστης» είναι το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους.
«Η απόφαση αυτή είναι πιο σημαντική από τις ήδη υπάρχουσες
προδικαστικές αποφάσεις, αφού αγκαλιάζει όλα ανεξαιρέτως τα θέματα που
προκύπτουν σχετικά με τους εργαζόμενους ορισμένου χρόνου», δηλώνουν οι
δικηγόροι Φωτεινή Δερμιτζάκη και Δημ. Βαλαβάνης, αναφερόμενοι στην
πρόσφατη απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών (2088/2008) που παραπέμπει το
ζήτημα των συμβασιούχων στο Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΔΕΚ),
αφού διαπιστώνει ότι με τα μέτρα Παυλόπουλου (ΠΔ 164/2004) συρρικνώθηκε
η προστασία των εργαζομένων.
Με αφορμή τα προδικαστικά ερωτήματα που απευθύνει το Πρωτοδικείο στο
ΔΕΚ, οι δύο δικηγόροι που χειρίστηκαν την υπόθεση (αφορά εργαζόμενη
αρχαιολόγο στο υπουργείο Πολιτισμού) εκφράζουν τη βεβαιότητα ότι «το
ΔΕΚ θα αντιμετωπίσει, όπως πάντοτε, με σοβαρότητα τα θέματα αυτά, τα
οποία επί χρόνια ταλανίζουν τους συμβασιούχους και ότι με βάση την
απόφασή του, θα αποκατασταθεί επιτέλους και η ασφάλεια δικαίου, η οποία
έχει κλονιστεί ανεπανόρθωτα στη χώρα μας, μετά τις μεταστροφές της
νομολογίας με την έκδοση αντιφατικών αποφάσεων της Ολομέλειας του
Αρείου Πάγου μόλις σε διάστημα ενός έτους και την έκδοση επίσης
αντιφατικών αποφάσεων Αρείου Πάγου και Ελεγκτικού Συνεδρίου σχετικά με
το ποια δικαστήρια έχουν δικαιοδοσία να κρίνουν επί διαφόρων
συμβασιούχων».
Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΖΕΡΒΑ
Ενα ακόμη καίριο πλήγμα στο προεδρικό διάταγμα
Παυλόπουλου για τους συμβασιούχους αναστατώνει την κυβέρνηση, καθώς
ανατρέπει πλήρως την πολιτική της.
Παυλόπουλου για τους συμβασιούχους αναστατώνει την κυβέρνηση, καθώς
ανατρέπει πλήρως την πολιτική της.
Αυτή τη φορά «δράστης» είναι το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους.
Με γνωμοδότησή του κάνει αποδεκτή απόφαση πολιτικού δικαστηρίου που
δικαιώνει γυναίκα συμβασιούχο, υποχρεώνοντας τη διοίκηση να αποδεχτεί
την επαναπρόσληψή της και την αναδρομική καταβολή των αποδοχών της.
Η εξέλιξη αυτή, όπως εκτιμούν πολλοί, ανοίγει πλέον τον δρόμο για την
οριστική δικαστική δικαίωση χιλιάδων συμβασιούχων που έχουν μείνει
μετέωροι από το 2004. Το τελειωτικό χτύπημα αναμένεται να δοθεί από το
Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων που συζητά το θέμα στις 8
Οκτωβρίου, ύστερα από αλλεπάλληλα προδικαστικά ερωτήματα των ελληνικών
δικαστηρίων.
Η συμβασιούχος υπάλληλος στον Δήμο Αγ. Στεφάνου είχε δικαιωθεί με
απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου της Αθήνας, τον Δεκέμβριο του 2006.
Το δικαστήριο αναγνώρισε ότι οι από 31-10-2003 διαδοχικές συμβάσεις
εργασίας ορισμένου χρόνου με τον δήμο συνιστούν ενιαία σύμβαση εργασίας
αορίστου χρόνου, αφού κάλυπτε πάγιες και διαρκείς ανάγκες.
Η αγωγή της συμβασιούχου ασκήθηκε μετά τη θέσπιση του Π.Δ. Παυλόπουλου
(164/2004), το οποίο δεν τη συμπεριέλαβε στις ρυθμίσεις. Το
Πρωτοδικείο, ωστόσο, δεν έλαβε υπόψη του το επίμαχο Π.Δ., αλλά εφάρμοσε
παλαιότερο νόμο (2112/1920), ως ευνοϊκότερο και ισοδύναμο μέτρο προς
την ευρωπαϊκή οδηγία για τους συμβασιούχους.
Ο Δήμος Αγ. Στεφάνου έκανε αποδεκτή τη δικαστική απόφαση. Δεν άσκησε
άλλα ένδικα μέσα και τοποθέτησε την υπάλληλο σε προσωποπαγή θέση
εργασίας χειριστών υπολογιστών. Ομως ο αρμόδιος επίτροπος του
Ελεγκτικού Συνεδρίου επέστρεψε αθεώρητα τα εντάλματα πληρωμής της, με
την αιτιολογία ότι τα πολιτικά δικαστήρια δεν έχουν δικαιοδοσία να
κρίνουν την ανακύψασα διαφορά εργασίας.
Η άποψή του αυτή δεν ήταν προσωπική. Στηριζόταν στην προηγούμενη
απόφαση της ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου (8-11-2006), η οποία
απεφάνθη ότι μόνα αρμόδια να κρίνουν παρόμοιες διαφορές είναι το ΑΣΕΠ
και τα διοικητικά δικαστήρια. Λίγους μήνες αργότερα (11-6-2007) η
ολομέλεια του Αρείου Πάγου (με τη γνωστή τηλεδιάσκεψη) είχε κρίνει ότι
οι συμβάσεις εργασίας με το Δημόσιο δεν μπορούν να μετατρέπονται
δικαστικώς σε αορίστου χρόνου.
Το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους όμως δεν τις λαμβάνει υπόψη του! Θεωρεί
ότι καλώς έπραξε ο δήμος και προσέλαβε την υπάλληλο, την οποία πρέπει
να πληρώνει βεβαίως κανονικά το Δημόσιο. Και αυτό γιατί, όπως αναφέρει
η γνωμοδότηση, η δικαστική απόφαση που τη δικαίωσε εκδόθηκε πριν από
την έκδοση της απόφασης της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου, η οποία όμως
αφορά άλλους διαδίκους και άλλες διαφορές!
Η ανατροπή της απόφασης της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου είχε αρχίσει
νωρίτερα. Τον περασμένο Απρίλιο το τριμελές συμβούλιο του Αρείου Πάγου,
αρμόδιο για τη συμμόρφωση της διοίκησης προς δικαστικές αποφάσεις,
διαπίστωσε ότι είναι παράνομη η άρνηση δήμου της Αττικής να εφαρμόσει
αμετάκλητη απόφαση του Πρωτοδικείου που δικαίωσε συμβασιούχο!
Και όμως την ίδια εκείνη περίοδο ο πρόεδρος του Αρείου Πάγου Β.
Νικόπουλος ζητούσε να διωχθεί πειθαρχικά ο συνδικαλιστής δικαστής Γ.
Σαλάτας, επειδή εξέδωσε απόφαση ασφαλιστικών μέτρων υπέρ των
συμβασιούχων! Προφανώς θα πρέπει τώρα να ζητήσει και πειθαρχική δίωξη
των αρεοπαγιτών που «αγνόησαν» την απόφαση της Ολομέλειας...
«Η άρνηση του Ελεγκτικού Συνεδρίου να συμμορφωθεί με αμετάκλητες
αποφάσεις πολιτικών δικαστηρίων που δικαιώνουν συμβασιούχους παραβιάζει
κάθε έννοια δικαίου», επισημαίνει από την πλευρά της η δικηγόρος Φωτ.
Δερμιτζάκη, που χειρίστηκε την υπόθεση στο τριμελές συμβούλιο του
Αρείου Πάγου. Και προσθέτει: «Το ίδιο το Ελεγκτικό Συνέδριο σε σχετική
απόφασή του παραδέχεται ότι δεν ανήκει καν στην αρμοδιότητά του, βάσει
του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, να κρίνει τη δικαιοδοσία των άλλων
δικαστηρίων. Παρ' όλα αυτά, επιδιώκει να απαλλάξει το Δημόσιο ακόμη και
από τη στοιχειώδη για μια δημοκρατική και ευνομούμενη πολιτεία
υποχρέωση συμμόρφωσης προς δικαστικές αποφάσεις...». *
----δικαιώνει γυναίκα συμβασιούχο, υποχρεώνοντας τη διοίκηση να αποδεχτεί
την επαναπρόσληψή της και την αναδρομική καταβολή των αποδοχών της.
Η εξέλιξη αυτή, όπως εκτιμούν πολλοί, ανοίγει πλέον τον δρόμο για την
οριστική δικαστική δικαίωση χιλιάδων συμβασιούχων που έχουν μείνει
μετέωροι από το 2004. Το τελειωτικό χτύπημα αναμένεται να δοθεί από το
Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων που συζητά το θέμα στις 8
Οκτωβρίου, ύστερα από αλλεπάλληλα προδικαστικά ερωτήματα των ελληνικών
δικαστηρίων.
Η συμβασιούχος υπάλληλος στον Δήμο Αγ. Στεφάνου είχε δικαιωθεί με
απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου της Αθήνας, τον Δεκέμβριο του 2006.
Το δικαστήριο αναγνώρισε ότι οι από 31-10-2003 διαδοχικές συμβάσεις
εργασίας ορισμένου χρόνου με τον δήμο συνιστούν ενιαία σύμβαση εργασίας
αορίστου χρόνου, αφού κάλυπτε πάγιες και διαρκείς ανάγκες.
Η αγωγή της συμβασιούχου ασκήθηκε μετά τη θέσπιση του Π.Δ. Παυλόπουλου
(164/2004), το οποίο δεν τη συμπεριέλαβε στις ρυθμίσεις. Το
Πρωτοδικείο, ωστόσο, δεν έλαβε υπόψη του το επίμαχο Π.Δ., αλλά εφάρμοσε
παλαιότερο νόμο (2112/1920), ως ευνοϊκότερο και ισοδύναμο μέτρο προς
την ευρωπαϊκή οδηγία για τους συμβασιούχους.
Ο Δήμος Αγ. Στεφάνου έκανε αποδεκτή τη δικαστική απόφαση. Δεν άσκησε
άλλα ένδικα μέσα και τοποθέτησε την υπάλληλο σε προσωποπαγή θέση
εργασίας χειριστών υπολογιστών. Ομως ο αρμόδιος επίτροπος του
Ελεγκτικού Συνεδρίου επέστρεψε αθεώρητα τα εντάλματα πληρωμής της, με
την αιτιολογία ότι τα πολιτικά δικαστήρια δεν έχουν δικαιοδοσία να
κρίνουν την ανακύψασα διαφορά εργασίας.
Η άποψή του αυτή δεν ήταν προσωπική. Στηριζόταν στην προηγούμενη
απόφαση της ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου (8-11-2006), η οποία
απεφάνθη ότι μόνα αρμόδια να κρίνουν παρόμοιες διαφορές είναι το ΑΣΕΠ
και τα διοικητικά δικαστήρια. Λίγους μήνες αργότερα (11-6-2007) η
ολομέλεια του Αρείου Πάγου (με τη γνωστή τηλεδιάσκεψη) είχε κρίνει ότι
οι συμβάσεις εργασίας με το Δημόσιο δεν μπορούν να μετατρέπονται
δικαστικώς σε αορίστου χρόνου.
Το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους όμως δεν τις λαμβάνει υπόψη του! Θεωρεί
ότι καλώς έπραξε ο δήμος και προσέλαβε την υπάλληλο, την οποία πρέπει
να πληρώνει βεβαίως κανονικά το Δημόσιο. Και αυτό γιατί, όπως αναφέρει
η γνωμοδότηση, η δικαστική απόφαση που τη δικαίωσε εκδόθηκε πριν από
την έκδοση της απόφασης της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου, η οποία όμως
αφορά άλλους διαδίκους και άλλες διαφορές!
Η ανατροπή της απόφασης της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου είχε αρχίσει
νωρίτερα. Τον περασμένο Απρίλιο το τριμελές συμβούλιο του Αρείου Πάγου,
αρμόδιο για τη συμμόρφωση της διοίκησης προς δικαστικές αποφάσεις,
διαπίστωσε ότι είναι παράνομη η άρνηση δήμου της Αττικής να εφαρμόσει
αμετάκλητη απόφαση του Πρωτοδικείου που δικαίωσε συμβασιούχο!
Και όμως την ίδια εκείνη περίοδο ο πρόεδρος του Αρείου Πάγου Β.
Νικόπουλος ζητούσε να διωχθεί πειθαρχικά ο συνδικαλιστής δικαστής Γ.
Σαλάτας, επειδή εξέδωσε απόφαση ασφαλιστικών μέτρων υπέρ των
συμβασιούχων! Προφανώς θα πρέπει τώρα να ζητήσει και πειθαρχική δίωξη
των αρεοπαγιτών που «αγνόησαν» την απόφαση της Ολομέλειας...
«Η άρνηση του Ελεγκτικού Συνεδρίου να συμμορφωθεί με αμετάκλητες
αποφάσεις πολιτικών δικαστηρίων που δικαιώνουν συμβασιούχους παραβιάζει
κάθε έννοια δικαίου», επισημαίνει από την πλευρά της η δικηγόρος Φωτ.
Δερμιτζάκη, που χειρίστηκε την υπόθεση στο τριμελές συμβούλιο του
Αρείου Πάγου. Και προσθέτει: «Το ίδιο το Ελεγκτικό Συνέδριο σε σχετική
απόφασή του παραδέχεται ότι δεν ανήκει καν στην αρμοδιότητά του, βάσει
του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, να κρίνει τη δικαιοδοσία των άλλων
δικαστηρίων. Παρ' όλα αυτά, επιδιώκει να απαλλάξει το Δημόσιο ακόμη και
από τη στοιχειώδη για μια δημοκρατική και ευνομούμενη πολιτεία
υποχρέωση συμμόρφωσης προς δικαστικές αποφάσεις...». *
«Το Ευρωδικαστήριο θα λύσει το πρόβλημα»
«Η απόφαση αυτή είναι πιο σημαντική από τις ήδη υπάρχουσες
προδικαστικές αποφάσεις, αφού αγκαλιάζει όλα ανεξαιρέτως τα θέματα που
προκύπτουν σχετικά με τους εργαζόμενους ορισμένου χρόνου», δηλώνουν οι
δικηγόροι Φωτεινή Δερμιτζάκη και Δημ. Βαλαβάνης, αναφερόμενοι στην
πρόσφατη απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών (2088/2008) που παραπέμπει το
ζήτημα των συμβασιούχων στο Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΔΕΚ),
αφού διαπιστώνει ότι με τα μέτρα Παυλόπουλου (ΠΔ 164/2004) συρρικνώθηκε
η προστασία των εργαζομένων.
Με αφορμή τα προδικαστικά ερωτήματα που απευθύνει το Πρωτοδικείο στο
ΔΕΚ, οι δύο δικηγόροι που χειρίστηκαν την υπόθεση (αφορά εργαζόμενη
αρχαιολόγο στο υπουργείο Πολιτισμού) εκφράζουν τη βεβαιότητα ότι «το
ΔΕΚ θα αντιμετωπίσει, όπως πάντοτε, με σοβαρότητα τα θέματα αυτά, τα
οποία επί χρόνια ταλανίζουν τους συμβασιούχους και ότι με βάση την
απόφασή του, θα αποκατασταθεί επιτέλους και η ασφάλεια δικαίου, η οποία
έχει κλονιστεί ανεπανόρθωτα στη χώρα μας, μετά τις μεταστροφές της
νομολογίας με την έκδοση αντιφατικών αποφάσεων της Ολομέλειας του
Αρείου Πάγου μόλις σε διάστημα ενός έτους και την έκδοση επίσης
αντιφατικών αποφάσεων Αρείου Πάγου και Ελεγκτικού Συνεδρίου σχετικά με
το ποια δικαστήρια έχουν δικαιοδοσία να κρίνουν επί διαφόρων
συμβασιούχων».
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 22/09/2008
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)